Verbum

примяться

прымяцца

принагнуть

совер. разг. крыху нагнуць, крыху нахіліць

принагнуться

крыху нагнуцца, крыху нахіліцца

принадлежать

несовер.

1) (кому-чему) належаць

книга принадлежит библиотеке — кніга належыць бібліятэцы

ему принадлежит заслуга важного открытия — яму належыць заслуга важнага адкрыцця

принадлежать истории — належаць гісторыі

2) (к чему) належаць, прыналежаць

он принадлежит к группе выдающихся деятелей — ён належыць (прыналежыць) да групы выдатных дзеячаў

принадлежащий

прыналежны

принадлежность

жен.

1) (состояние) прыналежнасць, -ці жен., належнасць, -ці жен.

принадлежность к коммунистической партии — прыналежнасць (належнасць) да камуністычнай партыі

2) (о предмете) прылада, -ды жен., мн. прылады, собир. прыладдзе, -ддзя ср.

(для работы — обычно) начынне, -ння ср.

інструмент, -та муж.

(снасть) снасць, род. снасці жен.

прыпасы, -саў мн.

(вещь) рэч, род. рэчы жен.

канцелярские принадлежности — канцылярскія прылады

письменные принадлежности — пісьмовыя прылады

бритвенные принадлежности — прылады для галення

принадлежности машины — прыладдзе (для) машыны

столярские принадлежности — сталярскія інструменты

рыболовные принадлежности — рыбалоўныя снасці (прылады, прыпасы)

постельные принадлежности — пасцельныя рэчы

принадлежности туалета — рэчы туалету

3) (неотъемлемый признак) (неад’емная) прымета, -ты жен.

(свойство) уласцівасць, -ці жен.

по принадлежности — каму (куды) належыць

обратиться по принадлежности — звярнуцца да каго (куды) належыць

передать по принадлежности — перадаць каму (куды) належыць

принажать

совер. разг. прям., перен. націснуць (трохі)

паднаціснуць

принайтовить

совер. мор. прынайтовіць

принайтовленный

прынайтоўлены

принайтовливать

несовер. прынайтоўліваць