раздёрнуть
совер. (занавеску) разг. расшмаргнуць
раздирание
раздзіранне, -ння ср., разрыванне, -ння ср.
раздирать
несовер. прям., перен. раздзіраць, разрываць
раздираться
возвр., страд. раздзірацца, разрывацца
раздирающий
1) прич. які (што) раздзірае, які (што) разрывае
2) прил. страшэнны, жахлівы
раздирающий душу крик — страшэнны (жахлівы) крык
раздобреть
совер. разг. (пополнеть) распаўнець, растаўсцець, разбыцца