Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

раздёрнутый

расшмаргнуты

раздёрнуть

совер. (занавеску) разг. расшмаргнуць

раздёрнуться

расшмаргнуцца

раздирание

раздзіранне, -ння ср., разрыванне, -ння ср.

раздирать

несовер. прям., перен. раздзіраць, разрываць

раздираться

возвр., страд. раздзірацца, разрывацца

раздирающий

1) прич. які (што) раздзірае, які (што) разрывае

2) прил. страшэнны, жахлівы

раздирающий душу крик — страшэнны (жахлівы) крык

раздобреть

совер. разг. (пополнеть) распаўнець, растаўсцець, разбыцца

раздобрить

совер. разг. раздобрыць

раздобриться

раздобрыцца