Verbum

чародей

1) (волшебник) чарадзей, -дзея муж., чараўнік, -ка муж.

(колдун) вядзьмар, род. ведзьмара муж.

вядзьмак, род. ведзьмака муж.

2) перен. чарадзей, -дзея муж., чараўнік, -ка муж.

чародейка

1) чарадзейка, -кі жен., чараўніца, -цы жен.

вядзьмарка, -кі жен.

2) перен. чарадзейка, -кі жен., чараўніца, -цы жен.

чародейный

уст. чарадзейны, чараўнічы

чародейский

книжн. чарадзейскі, чараўніцкі

(колдовской) вядзьмарскі

чародейственный

книжн. чарадзейны, чараўнічы

чародейство

1) чараўніцтва, -ва ср.

(колдовство) вядзьмарства, -ва ср.

2) перен. чары, -раў ед. нет

чародействовать

несовер. уст. чараваць

(колдовать) вядзьмарыць

чарочка

уменьш.-ласк. чарачка, -кі жен.

чарочный

уст. чарачны

чартер

мор., ав. чартэр, -ру муж.