Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

характеризование

характарызаванне, -ння ср.

характеризованный

характарызаваны

характеризовать

совер., несовер. характарызаваць

это хорошо характеризует его — гэта добра характарызуе яго

характеризоваться

несовер. возвр., страд. характарызавацца

характеристика

в разн. знач. характарыстыка, -кі жен.

характеристика эпохи — характарыстыка эпохі

дать положительную характеристику — даць станоўчую характарыстыку

характеристический

характарыстычны

характерно

нареч., безл. в знач. сказ. характэрна

характерность

характэрнасць, -ці жен.

адметнасць, -ці жен.

характерный

I \(хара́ктерный\)

разг. з характарам

характарны

человек он характерный — чалавек ён з характарам

II \(характе́рный\)

характарны

характерное лицо — характарны твар

характерный факт — характарны факт

характерная черта — характарная рыса

характерный для севера климат — характарны для поўначы клімат

характерные танцы, роли — характэрныя танцы, ролі

характерологический

характаралагічны