характеризование
характарызаванне, -ння ср.
характеризовать
совер., несовер. характарызаваць
это хорошо характеризует его — гэта добра характарызуе яго
характеризоваться
несовер. возвр., страд. характарызавацца
характеристика
в разн. знач. характарыстыка, -кі жен.
характеристика эпохи — характарыстыка эпохі
дать положительную характеристику — даць станоўчую характарыстыку
характерно
нареч., безл. в знач. сказ. характэрна
характерный
I \(хара́ктерный\)
разг. з характарам
характарны
человек он характерный — чалавек ён з характарам
II \(характе́рный\)
характарны
характерное лицо — характарны твар
характерный факт — характарны факт
характерная черта — характарная рыса
характерный для севера климат — характарны для поўначы клімат
характерные танцы, роли — характэрныя танцы, ролі