Verbum

равноудалённый

мат. роўнааддалены

равноускоренный

физ. роўнапаскораны

равноценность

раўнацэннасць, -ці жен.

равноценный

раўнацэнны

равночисленный

раўналікі

равночленный

мат. раўначленны

равный

в разн. знач. роўны

(одинаковый) аднолькавы

на равных основаниях — на роўных (аднолькавых) падставах

расстояние, равное пяти километрам — адлегласць, роўная пяці кіламетрам

ему нет равного — яму няма роўнага

на равных — як роўныя, на аднолькавых правах

равнять

несовер.

1) (уравнивать) ураўноўваць, раўнаваць

2) (сравнивать) параўноўваць

равняться

1) ураўноўвацца, раўнавацца

2) (быть равным чему-либо) быць роўным

дважды два равняется четырём — два ў два роўна чатыром

3) воен. раўняцца

4) страд. ураўноўвацца, раўнавацца

параўноўвацца

см. равнять

рагу

кул. рагу нескл., ср.