Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

залогодержательница

залогатрымальніца, -цы жен.

заложение

стр. залажэнне, -ння ср.

заложенный

1) заложаны, мног. пазакладаны, пазакладваны

2) закладзены, мног. пазакладаны, пазакладваны

3) заложаны, застаўлены

4) запрэжаны, мног. пазапраганы, заложаны, мног. пазакладаны, пазакладваны

см. заложить

заложить

совер.

1) в разн. знач. залажыць, мног. пазакладаць, пазакладваць

заложить памятник — залажыць помнік

заложить основы — залажыць асновы

уши заложило — вушы залажыла (пазакладала)

заложить руки в карманы — залажыць рукі ў кішэні

2) (заполнить пустое пространство) закласці, мног. пазакладаць, пазакладваць

заложить дымоход кирпичом — закласці комін цэглай

3) (отдать в залог) залажыць, заставіць

4) (запрячь) запрэгчы, мног. пазапрагаць, залажыць, мног. пазакладаць, пазакладваць

заложить тройку лошадей — запрэгчы (залажыць) тройку коней

заложить за галстук — залажыць (заліць) за гальштук

заложник

заложнік, -ка муж.

заложница

заложніца, -цы жен.

залом

I (действие, место надлома) залом, -му муж.

II (сельдь) залом, -ма муж.

заломать

совер. обл. абламаць

заломить

совер.

1) в разн. знач. заламаць

2) разг. (цену) заламаць, загарадзіць

заломить шапку — надзець шапку набакір, заламаць шапку

заломить руки — заламаць рукі

заломиться

заламацца