забить
совер.
1) в разн. знач. забіць, мног. пазабіваць
(вогнать во что-либо твёрдое — ещё) увагнаць
забить гвоздь в стену — забіць (увагнаць) цвік у сцяну
забить мяч в ворота — забіць мяч у вароты
забить окна досками — забіць (пазабіваць) вокны дошкамі
забить щели паклей — забіць (пазабіваць) шчыліны пакуллем
песок забил трубу — пясок забіў трубу
пролив забит льдом — праліў забіты лёдам
забить человека — забіць чалавека
забить бедностью — забіць беднасцю
сорняк забил всходы — пустазелле забіла ўсходы
2) (зарезать на мясо) зарэзаць
забіць, мног. пазабіваць
(свинью — ещё) закалоць
забиться
в разн. знач. забіцца, мног. пазабівацца
(забраться в угол и т.п. — ещё) зашыцца, мног. пазашывацца
забиться в угол — забіцца (зашыцца) у кут
забился кран — забіўся кран
забияка
разг. забіяка, -кі муж., жен., задзіра, -ры муж., жен.
заблаговременно
нареч. загадзя
(своевременно) своечасова
заблаговременный
зроблены загадзя
(своевременный) своечасовы
заблагорассудиться
совер. безл. (захотеться) захацецца, замануцца
(вздуматься) уздумацца
а также переводится личными формами от палічыць (знайсці) патрэбным
он делает, что ему заблагорассудится — ён робіць, што яму захочацца (уздумаецца)
ему не заблагорассудилось мне ответить — ён не палічыў (не знайшоў) патрэбным мне адказаць
заблажить
совер. прост. задурыць, заблазнаваць, пачаць дурыць (блазнаваць)
заблевать
совер. груб. прост. заванітаваць
загадзіць ванітамі
заблестеть
совер. заблішчаць
(засиять) заззяць
(засверкать) зазіхацець, забліскаць