ячэ́я, ‑і,
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuя́шма, ‑ы,
Горная асадкавая парода розных колераў, якая складаецца з дробных зерняў кварцу і халцэдону (выкарыстоўваецца як дэкаратыўны камень і для прыгатавання мастацкіх вырабаў).
[Араб.]
я́шмавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да яшмы.
я́шчар,
я́шчарка, ‑і,
Невялікі паўзун з доўгім хвастом і прадаўгаватым целам, пакрытым дробнай рагавой луской.
я́шчаркавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да яшчаркі. уласцівы ёй.
я́шчарны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да яшчара, уласцівы яму.
я́шчары, ‑аў;
1. Атрад млекакормячых, якія маюць прадаўгаватае, пакрытае рагавой луской цела, невялікую галаву, доўгі хвост і кароткія лапы з моцнымі кіпцюрамі.
2. Устарэлая назва некаторых вымерлых паўзуноў і земнаводных.
я́шчарыца, ‑ы,
Тое, што і яшчарка.
я́шчарычны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і яшчаркавы.