іша́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| іша́к | ішакі́ | |
| ішака́ | ішако́ў | |
| ішаку́ | ішака́м | |
| ішака́ | ішако́ў | |
| ішако́м | ішака́мі | |
| ішаку́ | ішака́х |
Крыніцы:
іша́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| іша́к | ішакі́ | |
| ішака́ | ішако́ў | |
| ішаку́ | ішака́м | |
| ішака́ | ішако́ў | |
| ішако́м | ішака́мі | |
| ішаку́ | ішака́х |
Крыніцы:
іша́чы
прыметнік, прыналежны
| іша́чы | іша́чая | іша́чае | іша́чыя | |
| іша́чага | іша́чай іша́чае |
іша́чага | іша́чых | |
| іша́чаму | іша́чай | іша́чаму | іша́чым | |
| іша́чы ( іша́чага ( |
іша́чую | іша́чае | іша́чыя ( іша́чых ( |
|
| іша́чым | іша́чай іша́чаю |
іша́чым | іша́чымі | |
| іша́чым | іша́чай | іша́чым | іша́чых | |
Крыніцы:
іша́чы
прыметнік, адносны
| іша́чы | іша́чая | іша́чае | іша́чыя | |
| іша́чага | іша́чай іша́чае |
іша́чага | іша́чых | |
| іша́чаму | іша́чай | іша́чаму | іша́чым | |
| іша́чы ( іша́чага ( |
іша́чую | іша́чае | іша́чыя ( іша́чых ( |
|
| іша́чым | іша́чай іша́чаю |
іша́чым | іша́чымі | |
| іша́чым | іша́чай | іша́чым | іша́чых | |
Крыніцы:
іша́чыць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| іша́чу | іша́чым | |
| іша́чыш | іша́чыце | |
| іша́чыць | іша́чаць | |
| Прошлы час | ||
| іша́чыў | іша́чылі | |
| іша́чыла | ||
| іша́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| іша́ч | іша́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| іша́чачы | ||
Крыніцы: