іша́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
іша́к | ішакі́ | |
ішака́ | ішако́ў | |
ішаку́ | ішака́м | |
ішака́ | ішако́ў | |
ішако́м | ішака́мі | |
ішаку́ | ішака́х |
Крыніцы:
іша́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
іша́к | ішакі́ | |
ішака́ | ішако́ў | |
ішаку́ | ішака́м | |
ішака́ | ішако́ў | |
ішако́м | ішака́мі | |
ішаку́ | ішака́х |
Крыніцы:
іша́чы
прыметнік, прыналежны
іша́чы | іша́чая | іша́чае | іша́чыя | |
іша́чага | іша́чай іша́чае |
іша́чага | іша́чых | |
іша́чаму | іша́чай | іша́чаму | іша́чым | |
іша́чы ( іша́чага ( |
іша́чую | іша́чае | іша́чыя ( іша́чых ( |
|
іша́чым | іша́чай іша́чаю |
іша́чым | іша́чымі | |
іша́чым | іша́чай | іша́чым | іша́чых |
Крыніцы:
іша́чы
прыметнік, адносны
іша́чы | іша́чая | іша́чае | іша́чыя | |
іша́чага | іша́чай іша́чае |
іша́чага | іша́чых | |
іша́чаму | іша́чай | іша́чаму | іша́чым | |
іша́чы ( іша́чага ( |
іша́чую | іша́чае | іша́чыя ( іша́чых ( |
|
іша́чым | іша́чай іша́чаю |
іша́чым | іша́чымі | |
іша́чым | іша́чай | іша́чым | іша́чых |
Крыніцы:
іша́чыць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
іша́чу | іша́чым | |
іша́чыш | іша́чыце | |
іша́чыць | іша́чаць | |
Прошлы час | ||
іша́чыў | іша́чылі | |
іша́чыла | ||
іша́чыла | ||
Загадны лад | ||
іша́ч | іша́чце | |
Дзеепрыслоўе | ||
іша́чачы |
Крыніцы: