Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя
аеоуя

іва́каўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іва́каўскі іва́каўская іва́каўскае іва́каўскія
Р. іва́каўскага іва́каўскай
іва́каўскае		 іва́каўскага іва́каўскіх
Д. іва́каўскаму іва́каўскай іва́каўскаму іва́каўскім
В. іва́каўскі (неадуш.)
іва́каўскага (адуш.)		 іва́каўскую іва́каўскае іва́каўскія (неадуш.)
іва́каўскіх (адуш.)
Т. іва́каўскім іва́каўскай
іва́каўскаю		 іва́каўскім іва́каўскімі
М. іва́каўскім іва́каўскай іва́каўскім іва́каўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Іва́кі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Іва́кі
Р. Іва́каў
Д. Іва́кам
В. Іва́кі
Т. Іва́камі
М. Іва́ках

і́валга

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. і́валга і́валгі
Р. і́валгі і́валгаў
Д. і́валзе і́валгам
В. і́валгу і́валгаў
Т. і́валгай
і́валгаю		 і́валгамі
М. і́валзе і́валгах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

і́валгавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. і́валгавы і́валгавая і́валгавае і́валгавыя
Р. і́валгавага і́валгавай
і́валгавае		 і́валгавага і́валгавых
Д. і́валгаваму і́валгавай і́валгаваму і́валгавым
В. і́валгавы
і́валгавага		 і́валгавую і́валгавае і́валгавыя
і́валгавых
Т. і́валгавым і́валгавай
і́валгаваю		 і́валгавым і́валгавымі
М. і́валгавым і́валгавай і́валгавым і́валгавых

Крыніцы: tsblm1996.

і́валгавыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. і́валгавыя
Р. і́валгавых
Д. і́валгавым
В. і́валгавых
Т. і́валгавымі
М. і́валгавых

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Іва́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Іва́н Іва́ны
Р. Іва́на Іва́наў
Д. Іва́ну Іва́нам
В. Іва́на Іва́наў
Т. Іва́нам Іва́намі
М. Іва́не Іва́нах

Іва́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Іва́нава
Р. Іва́нава
Д. Іва́наву
В. Іва́нава
Т. Іва́навам
М. Іва́наве

Крыніцы: krapivabr2012.

іва́нава-вазнясе́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іва́нава-вазнясе́нскі іва́нава-вазнясе́нская іва́нава-вазнясе́нскае іва́нава-вазнясе́нскія
Р. іва́нава-вазнясе́нскага іва́нава-вазнясе́нскай
іва́нава-вазнясе́нскае		 іва́нава-вазнясе́нскага іва́нава-вазнясе́нскіх
Д. іва́нава-вазнясе́нскаму іва́нава-вазнясе́нскай іва́нава-вазнясе́нскаму іва́нава-вазнясе́нскім
В. іва́нава-вазнясе́нскі (неадуш.)
іва́нава-вазнясе́нскага (адуш.)		 іва́нава-вазнясе́нскую іва́нава-вазнясе́нскае іва́нава-вазнясе́нскія (неадуш.)
іва́нава-вазнясе́нскіх (адуш.)
Т. іва́нава-вазнясе́нскім іва́нава-вазнясе́нскай
іва́нава-вазнясе́нскаю		 іва́нава-вазнясе́нскім іва́нава-вазнясе́нскімі
М. іва́нава-вазнясе́нскім іва́нава-вазнясе́нскай іва́нава-вазнясе́нскім іва́нава-вазнясе́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Іва́навічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Іва́навічы
Р. Іва́навіч
Іва́навічаў
Д. Іва́навічам
В. Іва́навічы
Т. Іва́навічамі
М. Іва́навічах

Іва́наўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Іва́наўка
Р. Іва́наўкі
Д. Іва́наўцы
В. Іва́наўку
Т. Іва́наўкай
Іва́наўкаю
М. Іва́наўцы