Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

я́сна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
я́сна ясне́й найясне́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

яснаба́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. яснаба́чанне
Р. яснаба́чання
Д. яснаба́чанню
В. яснаба́чанне
Т. яснаба́чаннем
М. яснаба́чанні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

яснавіду́часць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. яснавіду́часць
Р. яснавіду́часці
Д. яснавіду́часці
В. яснавіду́часць
Т. яснавіду́часцю
М. яснавіду́часці

Крыніцы: piskunou2012.

яснавіду́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. яснавіду́чы яснавіду́чая яснавіду́чае яснавіду́чыя
Р. яснавіду́чага яснавіду́чай
яснавіду́чае
яснавіду́чага яснавіду́чых
Д. яснавіду́чаму яснавіду́чай яснавіду́чаму яснавіду́чым
В. яснавіду́чы (неадуш.)
яснавіду́чага (адуш.)
яснавіду́чую яснавіду́чае яснавіду́чыя (неадуш.)
яснавіду́чых (адуш.)
Т. яснавіду́чым яснавіду́чай
яснавіду́чаю
яснавіду́чым яснавіду́чымі
М. яснавіду́чым яснавіду́чай яснавіду́чым яснавіду́чых

Крыніцы: piskunou2012.

яснаво́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. яснаво́кі яснаво́кая яснаво́кае яснаво́кія
Р. яснаво́кага яснаво́кай
яснаво́кае
яснаво́кага яснаво́кіх
Д. яснаво́каму яснаво́кай яснаво́каму яснаво́кім
В. яснаво́кі (неадуш.)
яснаво́кага (адуш.)
яснаво́кую яснаво́кае яснаво́кія (неадуш.)
яснаво́кіх (адуш.)
Т. яснаво́кім яснаво́кай
яснаво́каю
яснаво́кім яснаво́кімі
М. яснаво́кім яснаво́кай яснаво́кім яснаво́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

яснавяльмо́жнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. яснавяльмо́жнасць
Р. яснавяльмо́жнасці
Д. яснавяльмо́жнасці
В. яснавяльмо́жнасць
Т. яснавяльмо́жнасцю
М. яснавяльмо́жнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

яснавяльмо́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. яснавяльмо́жны яснавяльмо́жная яснавяльмо́жнае яснавяльмо́жныя
Р. яснавяльмо́жнага яснавяльмо́жнай
яснавяльмо́жнае
яснавяльмо́жнага яснавяльмо́жных
Д. яснавяльмо́жнаму яснавяльмо́жнай яснавяльмо́жнаму яснавяльмо́жным
В. яснавяльмо́жны (неадуш.)
яснавяльмо́жнага (адуш.)
яснавяльмо́жную яснавяльмо́жнае яснавяльмо́жныя (неадуш.)
яснавяльмо́жных (адуш.)
Т. яснавяльмо́жным яснавяльмо́жнай
яснавяльмо́жнаю
яснавяльмо́жным яснавяльмо́жнымі
М. яснавяльмо́жным яснавяльмо́жнай яснавяльмо́жным яснавяльмо́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Я́снае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Я́снае
Р. Я́снага
Д. Я́снаму
В. Я́снае
Т. Я́сным
М. Я́сным

ясназо́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ясназо́рны ясназо́рная ясназо́рнае ясназо́рныя
Р. ясназо́рнага ясназо́рнай
ясназо́рнае
ясназо́рнага ясназо́рных
Д. ясназо́рнаму ясназо́рнай ясназо́рнаму ясназо́рным
В. ясназо́рны (неадуш.)
ясназо́рнага (адуш.)
ясназо́рную ясназо́рнае ясназо́рныя (неадуш.)
ясназо́рных (адуш.)
Т. ясназо́рным ясназо́рнай
ясназо́рнаю
ясназо́рным ясназо́рнымі
М. ясназо́рным ясназо́рнай ясназо́рным ясназо́рных

Крыніцы: piskunou2012.

ясназо́ры

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ясназо́ры ясназо́рая ясназо́рае ясназо́рыя
Р. ясназо́рага ясназо́рай
ясназо́рае
ясназо́рага ясназо́рых
Д. ясназо́раму ясназо́рай ясназо́раму ясназо́рым
В. ясназо́ры (неадуш.)
ясназо́рага (адуш.)
ясназо́рую ясназо́рае ясназо́рыя (неадуш.)
ясназо́рых (адуш.)
Т. ясназо́рым ясназо́рай
ясназо́раю
ясназо́рым ясназо́рымі
М. ясназо́рым ясназо́рай ясназо́рым ясназо́рых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.