Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
бвгдежзйклмнпрстўфхцчшя
адклмноуцчшыэ-

я́ры

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́ры я́рая я́рае я́рыя
Р. я́рага я́рай
я́рае		 я́рага я́рых
Д. я́раму я́рай я́раму я́рым
В. я́ры (неадуш.)
я́рага (адуш.)		 я́рую я́рае я́рыя (неадуш.)
я́рых (адуш.)
Т. я́рым я́рай
я́раю		 я́рым я́рымі
М. я́рым я́рай я́рым я́рых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Яры́гі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Яры́гі
Р. Яры́г
Яры́гаў
Д. Яры́гам
В. Яры́гі
Т. Яры́гамі
М. Яры́гах

Яры́гіна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Яры́гіна
Р. Яры́гіна
Д. Яры́гіну
В. Яры́гіна
Т. Яры́гінам
М. Яры́гіне

яры́жнік

‘п'яніца’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. яры́жнік яры́жнікі
Р. яры́жніка яры́жнікаў
Д. яры́жніку яры́жнікам
В. яры́жніка яры́жнікаў
Т. яры́жнікам яры́жнікамі
М. яры́жніку яры́жніках

Крыніцы: piskunou2012.

яры́жнічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. яры́жнічаю яры́жнічаем
2-я ас. яры́жнічаеш яры́жнічаеце
3-я ас. яры́жнічае яры́жнічаюць
Прошлы час
м. яры́жнічаў яры́жнічалі
ж. яры́жнічала
н. яры́жнічала
Загадны лад
2-я ас. яры́жнічай яры́жнічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час яры́жнічаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Яры́жына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Яры́жына
Р. Яры́жына
Д. Яры́жыну
В. Яры́жына
Т. Яры́жынам
М. Яры́жыне

Яры́ла

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз.
Н. Яры́ла
Р. Яры́лы
Д. Яры́лу
В. Яры́лу
Т. Яры́лам
М. Яры́ле

Крыніцы: piskunou2012.

Яры́лаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Яры́лаўка
Р. Яры́лаўкі
Д. Яры́лаўцы
В. Яры́лаўку
Т. Яры́лаўкай
Яры́лаўкаю
М. Яры́лаўцы

ярына́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ярына́
Р. ярыны́
Д. ярыне́
В. ярыну́
Т. ярыно́й
ярыно́ю
М. ярыне́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Яры́на

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Яры́на Яры́ны
Р. Яры́ны Яры́н
Д. Яры́не Яры́нам
В. Яры́ну Яры́н
Т. Яры́най
Яры́наю		 Яры́намі
М. Яры́не Яры́нах