Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
бвгдежзйклмнпрстўфхцчшя
абеікнпсучшы

Я́мна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Я́мна
Р. Я́мна
Д. Я́мну
В. Я́мна
Т. Я́мнам
М. Я́мне

Я́мнае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Я́мнае
Р. Я́мнага
Д. Я́мнаму
В. Я́мнае
Т. Я́мным
М. Я́мным

Я́мнік

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Я́мнік
Р. Я́мніка
Д. Я́мніку
В. Я́мнік
Т. Я́мнікам
М. Я́мніку

Я́мніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Я́мніца
Р. Я́мніцы
Д. Я́мніцы
В. Я́мніцу
Т. Я́мніцай
Я́мніцаю
М. Я́мніцы

я́мніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́мніцкі я́мніцкая я́мніцкае я́мніцкія
Р. я́мніцкага я́мніцкай
я́мніцкае		 я́мніцкага я́мніцкіх
Д. я́мніцкаму я́мніцкай я́мніцкаму я́мніцкім
В. я́мніцкі (неадуш.)
я́мніцкага (адуш.)		 я́мніцкую я́мніцкае я́мніцкія (неадуш.)
я́мніцкіх (адуш.)
Т. я́мніцкім я́мніцкай
я́мніцкаю		 я́мніцкім я́мніцкімі
М. я́мніцкім я́мніцкай я́мніцкім я́мніцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

я́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́мны я́мная я́мнае я́мныя
Р. я́мнага я́мнай
я́мнае		 я́мнага я́мных
Д. я́мнаму я́мнай я́мнаму я́мным
В. я́мны (неадуш.)
я́мнага (адуш.)		 я́мную я́мнае я́мныя (неадуш.)
я́мных (адуш.)
Т. я́мным я́мнай
я́мнаю		 я́мным я́мнымі
М. я́мным я́мнай я́мным я́мных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009.