Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
бвгдежзйклмнпрстўфхцчшя
авжзклноруэ

яду́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. яду́н едуны́
Р. едуна́ едуно́ў
Д. едуну́ едуна́м
В. едуна́ едуно́ў
Т. едуно́м едуна́мі
М. едуне́ едуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Яду́ці

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Яду́ці
Р. Яду́ць
Яду́цяў
Д. Яду́цям
В. Яду́ці
Т. Яду́цямі
М. Яду́цях

яду́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. яду́чы яду́чая яду́чае яду́чыя
Р. яду́чага яду́чай
яду́чае		 яду́чага яду́чых
Д. яду́чаму яду́чай яду́чаму яду́чым
В. яду́чы (неадуш.)
яду́чага (адуш.)		 яду́чую яду́чае яду́чыя (неадуш.)
яду́чых (адуш.)
Т. яду́чым яду́чай
яду́чаю		 яду́чым яду́чымі
М. яду́чым яду́чай яду́чым яду́чых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

яду́чы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. яду́чы яду́чая яду́чае яду́чыя
Р. яду́чага яду́чай
яду́чае		 яду́чага яду́чых
Д. яду́чаму яду́чай яду́чаму яду́чым
В. яду́чы (неадуш.)
яду́чага (адуш.)		 яду́чую яду́чае яду́чыя (неадуш.)
яду́чых (адуш.)
Т. яду́чым яду́чай
яду́чаю		 яду́чым яду́чымі
М. яду́чым яду́чай яду́чым яду́чых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.