Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

чле́н

‘асоба, якая ўваходзіць у склад групы, аб'яднання і інш.’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

чле́н

‘частка цела; састаўная частка цэлага; артыкль’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

членападзе́льны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	членападзе́льны	членападзе́льная	членападзе́льнае	членападзе́льныя
Р.	членападзе́льнага	членападзе́льнай членападзе́льнае	членападзе́льнага	членападзе́льных
Д.	членападзе́льнаму	членападзе́льнай	членападзе́льнаму	членападзе́льным
В.	членападзе́льны (неадуш.) членападзе́льнага (адуш.)	членападзе́льную	членападзе́льнае	членападзе́льныя (неадуш.) членападзе́льных (адуш.)
Т.	членападзе́льным	членападзе́льнай членападзе́льнаю	членападзе́льным	членападзе́льнымі
М.	членападзе́льным	членападзе́льнай	членападзе́льным	членападзе́льных

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

членападзе́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	членападзе́льны	членападзе́льная	членападзе́льнае	членападзе́льныя
Р.	членападзе́льнага	членападзе́льнай членападзе́льнае	членападзе́льнага	членападзе́льных
Д.	членападзе́льнаму	членападзе́льнай	членападзе́льнаму	членападзе́льным
В.	членападзе́льны (неадуш.) членападзе́льнага (адуш.)	членападзе́льную	членападзе́льнае	членападзе́льныя (неадуш.) членападзе́льных (адуш.)
Т.	членападзе́льным	членападзе́льнай членападзе́льнаю	членападзе́льным	членападзе́льнымі
М.	членападзе́льным	членападзе́льнай	членападзе́льным	членападзе́льных

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

членараздзе́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
членараздзе́льна	членараздзе́льней	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

членараздзе́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

членараздзе́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	членараздзе́льны	членараздзе́льная	членараздзе́льнае	членараздзе́льныя
Р.	членараздзе́льнага	членараздзе́льнай членараздзе́льнае	членараздзе́льнага	членараздзе́льных
Д.	членараздзе́льнаму	членараздзе́льнай	членараздзе́льнаму	членараздзе́льным
В.	членараздзе́льны (неадуш.) членараздзе́льнага (адуш.)	членараздзе́льную	членараздзе́льнае	членараздзе́льныя (неадуш.) членараздзе́льных (адуш.)
Т.	членараздзе́льным	членараздзе́льнай членараздзе́льнаю	членараздзе́льным	членараздзе́льнымі
М.	членараздзе́льным	членараздзе́льнай	членараздзе́льным	членараздзе́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

членашко́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

членашко́дніцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	членашко́дніцкі	членашко́дніцкая	членашко́дніцкае	членашко́дніцкія
Р.	членашко́дніцкага	членашко́дніцкай членашко́дніцкае	членашко́дніцкага	членашко́дніцкіх
Д.	членашко́дніцкаму	членашко́дніцкай	членашко́дніцкаму	членашко́дніцкім
В.	членашко́дніцкі (неадуш.) членашко́дніцкага (адуш.)	членашко́дніцкую	членашко́дніцкае	членашко́дніцкія (неадуш.) членашко́дніцкіх (адуш.)
Т.	членашко́дніцкім	членашко́дніцкай членашко́дніцкаю	членашко́дніцкім	членашко́дніцкімі
М.	членашко́дніцкім	членашко́дніцкай	членашко́дніцкім	членашко́дніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

членашко́дніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum