прагно́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прагно́ены |
прагно́еная |
прагно́енае |
прагно́еныя |
| Р. |
прагно́енага |
прагно́енай прагно́енае |
прагно́енага |
прагно́еных |
| Д. |
прагно́енаму |
прагно́енай |
прагно́енаму |
прагно́еным |
| В. |
прагно́ены (неадуш.) прагно́енага (адуш.) |
прагно́еную |
прагно́енае |
прагно́еныя (неадуш.) прагно́еных (адуш.) |
| Т. |
прагно́еным |
прагно́енай прагно́енаю |
прагно́еным |
прагно́енымі |
| М. |
прагно́еным |
прагно́енай |
прагно́еным |
прагно́еных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прагно́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прагно́ены |
прагно́еная |
прагно́енае |
прагно́еныя |
| Р. |
прагно́енага |
прагно́енай прагно́енае |
прагно́енага |
прагно́еных |
| Д. |
прагно́енаму |
прагно́енай |
прагно́енаму |
прагно́еным |
| В. |
прагно́ены (неадуш.) прагно́енага (адуш.) |
прагно́еную |
прагно́енае |
прагно́еныя (неадуш.) прагно́еных (адуш.) |
| Т. |
прагно́еным |
прагно́енай прагно́енаю |
прагно́еным |
прагно́енымі |
| М. |
прагно́еным |
прагно́енай |
прагно́еным |
прагно́еных |
Кароткая форма: прагно́ена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прагно́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прагно́з |
прагно́зы |
| Р. |
прагно́зу |
прагно́заў |
| Д. |
прагно́зу |
прагно́зам |
| В. |
прагно́з |
прагно́зы |
| Т. |
прагно́зам |
прагно́замі |
| М. |
прагно́зе |
прагно́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прагно́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прагно́зны |
прагно́зная |
прагно́знае |
прагно́зныя |
| Р. |
прагно́знага |
прагно́знай прагно́знае |
прагно́знага |
прагно́зных |
| Д. |
прагно́знаму |
прагно́знай |
прагно́знаму |
прагно́зным |
| В. |
прагно́зны (неадуш.) прагно́знага (адуш.) |
прагно́зную |
прагно́знае |
прагно́зныя (неадуш.) прагно́зных (адуш.) |
| Т. |
прагно́зным |
прагно́знай прагно́знаю |
прагно́зным |
прагно́знымі |
| М. |
прагно́зным |
прагно́знай |
прагно́зным |
прагно́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прагно́стыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прагно́стыка |
| Р. |
прагно́стыкі |
| Д. |
прагно́стыцы |
| В. |
прагно́стыку |
| Т. |
прагно́стыкай прагно́стыкаю |
| М. |
прагно́стыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прагнуса́віць
‘сказаць гнусавым голасам што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прагнуса́ўлю |
прагнуса́вім |
| 2-я ас. |
прагнуса́віш |
прагнуса́віце |
| 3-я ас. |
прагнуса́віць |
прагнуса́вяць |
| Прошлы час |
| м. |
прагнуса́віў |
прагнуса́вілі |
| ж. |
прагнуса́віла |
| н. |
прагнуса́віла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прагнуса́ў |
прагнуса́ўце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прагнуса́віўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прагнуса́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прагнуса́ўлены |
прагнуса́ўленая |
прагнуса́ўленае |
прагнуса́ўленыя |
| Р. |
прагнуса́ўленага |
прагнуса́ўленай прагнуса́ўленае |
прагнуса́ўленага |
прагнуса́ўленых |
| Д. |
прагнуса́ўленаму |
прагнуса́ўленай |
прагнуса́ўленаму |
прагнуса́ўленым |
| В. |
прагнуса́ўлены (неадуш.) прагнуса́ўленага (адуш.) |
прагнуса́ўленую |
прагнуса́ўленае |
прагнуса́ўленыя (неадуш.) прагнуса́ўленых (адуш.) |
| Т. |
прагнуса́ўленым |
прагнуса́ўленай прагнуса́ўленаю |
прагнуса́ўленым |
прагнуса́ўленымі |
| М. |
прагнуса́ўленым |
прагнуса́ўленай |
прагнуса́ўленым |
прагнуса́ўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
прагну́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прагну́ты |
прагну́тая |
прагну́тае |
прагну́тыя |
| Р. |
прагну́тага |
прагну́тай прагну́тае |
прагну́тага |
прагну́тых |
| Д. |
прагну́таму |
прагну́тай |
прагну́таму |
прагну́тым |
| В. |
прагну́ты (неадуш.) прагну́тага (адуш.) |
прагну́тую |
прагну́тае |
прагну́тыя (неадуш.) прагну́тых (адуш.) |
| Т. |
прагну́тым |
прагну́тай прагну́таю |
прагну́тым |
прагну́тымі |
| М. |
прагну́тым |
прагну́тай |
прагну́тым |
прагну́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.