высакая́касна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| высакая́касна |
высакая́касней |
- |
высакая́касны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
высакая́касны |
высакая́касная |
высакая́каснае |
высакая́касныя |
| Р. |
высакая́каснага |
высакая́каснай высакая́каснае |
высакая́каснага |
высакая́касных |
| Д. |
высакая́каснаму |
высакая́каснай |
высакая́каснаму |
высакая́касным |
| В. |
высакая́касны (неадуш.) высакая́каснага (адуш.) |
высакая́касную |
высакая́каснае |
высакая́касныя (неадуш.) высакая́касных (адуш.) |
| Т. |
высакая́касным |
высакая́каснай высакая́каснаю |
высакая́касным |
высакая́каснымі |
| М. |
высакая́касным |
высакая́каснай |
высакая́касным |
высакая́касных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
высако́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
высако́сны |
высако́сныя |
| Р. |
высако́снага |
высако́сных |
| Д. |
высако́снаму |
высако́сным |
| В. |
высако́сны (неадуш.) высако́снага (адуш.) |
высако́сныя (неадуш.) высако́сных (адуш.) |
| Т. |
высако́сным |
высако́снымі |
| М. |
высако́сным |
высако́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.