вало́жынскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вало́жынскі |
вало́жынская |
вало́жынскае |
вало́жынскія |
| Р. |
вало́жынскага |
вало́жынскай вало́жынскае |
вало́жынскага |
вало́жынскіх |
| Д. |
вало́жынскаму |
вало́жынскай |
вало́жынскаму |
вало́жынскім |
| В. |
вало́жынскі (неадуш.) вало́жынскага (адуш.) |
вало́жынскую |
вало́жынскае |
вало́жынскія (неадуш.) вало́жынскіх (адуш.) |
| Т. |
вало́жынскім |
вало́жынскай вало́жынскаю |
вало́жынскім |
вало́жынскімі |
| М. |
вало́жынскім |
вало́жынскай |
вало́жынскім |
вало́жынскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
вало́жыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вало́жу |
вало́жым |
| 2-я ас. |
вало́жыш |
вало́жыце |
| 3-я ас. |
вало́жыць |
вало́жаць |
| Прошлы час |
| м. |
вало́жыў |
вало́жылі |
| ж. |
вало́жыла |
| н. |
вало́жыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вало́ж |
вало́жце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вало́жачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Вало́йці
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Вало́йці |
| Р. |
Вало́йцяў |
| Д. |
Вало́йцям |
| В. |
Вало́йці |
| Т. |
Вало́йцямі |
| М. |
Вало́йцях |
вало́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вало́к |
валкі́ |
| Р. |
валка́ |
валко́ў |
| Д. |
валку́ |
валка́м |
| В. |
вало́к |
валкі́ |
| Т. |
валко́м |
валка́мі |
| М. |
валку́ |
валка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Вало́к
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Вало́к |
| Р. |
Валка́ |
| Д. |
Валку́ |
| В. |
Вало́к |
| Т. |
Валко́м |
| М. |
Валку́ |
вало́ка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вало́ка |
вало́кі |
| Р. |
вало́кі |
вало́к |
| Д. |
вало́цы |
вало́кам |
| В. |
вало́ку |
вало́кі |
| Т. |
вало́кай вало́каю |
вало́камі |
| М. |
вало́цы |
вало́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Вало́ка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Вало́ка |
| Р. |
Вало́кі |
| Д. |
Вало́цы |
| В. |
Вало́ку |
| Т. |
Вало́кай Вало́каю |
| М. |
Вало́цы |
Вало́кі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Вало́кі |
| Р. |
Вало́к Вало́каў |
| Д. |
Вало́кам |
| В. |
Вало́кі |
| Т. |
Вало́камі |
| М. |
Вало́ках |
валокнааддзяля́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
валокнааддзяля́льнік |
валокнааддзяля́льнікі |
| Р. |
валокнааддзяля́льніка |
валокнааддзяля́льнікаў |
| Д. |
валокнааддзяля́льніку |
валокнааддзяля́льнікам |
| В. |
валокнааддзяля́льнік |
валокнааддзяля́льнікі |
| Т. |
валокнааддзяля́льнікам |
валокнааддзяля́льнікамі |
| М. |
валокнааддзяля́льніку |
валокнааддзяля́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.