Ко́зічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ко́зічы | |
| Ко́зіч Ко́зічаў |
|
| Ко́зічам | |
| Ко́зічы | |
| Ко́зічамі | |
| Ко́зічах |
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Скарачэнніко́зка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ко́зка | ко́зкі | |
| ко́зкі | ко́зак | |
| ко́зцы | ко́зкам | |
| ко́зку | ко́зак | |
| ко́зкай ко́зкаю |
ко́зкамі | |
| ко́зцы | ко́зках |
Крыніцы:
Ко́зкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ко́зкі | |
| Ко́зак Ко́зкаў |
|
| Ко́зкам | |
| Ко́зкі | |
| Ко́зкамі | |
| Ко́зках |
ко́злік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ко́злік | ко́злікі | |
| ко́зліка | ко́злікаў | |
| ко́зліку | ко́злікам | |
| ко́зліка | ко́злікаў | |
| ко́злікам | ко́злікамі | |
| ко́зліку | ко́зліках |
Крыніцы:
Ко́злікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ко́злікі | |
| Ко́злікаў | |
| Ко́злікам | |
| Ко́злікі | |
| Ко́злікамі | |
| Ко́зліках |
ко́злы
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| ко́злы | |
| ко́злаў | |
| ко́злам | |
| ко́злы | |
| ко́зламі | |
| ко́злах |
Крыніцы:
ко́злыт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ко́злыт | |
| ко́злыту | |
| ко́злыту | |
| ко́злыт | |
| ко́злытам | |
| ко́злыце |
Крыніцы:
ко́зыр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ко́зыр | ко́зыры | |
| ко́зыра | ко́зыраў | |
| ко́зыру | ко́зырам | |
| ко́зыр | ко́зыры | |
| ко́зырам | ко́зырамі | |
| ко́зыры | ко́зырах |
Крыніцы:
ко́зыт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ко́зыт | |
| ко́зыту | |
| ко́зыту | |
| ко́зыт | |
| ко́зытам | |
| ко́зыце |
Крыніцы:
ко́зытна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| ко́зытна | - | - |
Крыніцы: