выро́длівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
выро́длівы |
выро́длівая |
выро́длівае |
выро́длівыя |
| Р. |
выро́длівага |
выро́длівай выро́длівае |
выро́длівага |
выро́длівых |
| Д. |
выро́дліваму |
выро́длівай |
выро́дліваму |
выро́длівым |
| В. |
выро́длівы (неадуш.) выро́длівага (адуш.) |
выро́длівую |
выро́длівае |
выро́длівыя (неадуш.) выро́длівых (адуш.) |
| Т. |
выро́длівым |
выро́длівай выро́дліваю |
выро́длівым |
выро́длівымі |
| М. |
выро́длівым |
выро́длівай |
выро́длівым |
выро́длівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выро́дства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
выро́дства |
| Р. |
выро́дства |
| Д. |
выро́дству |
| В. |
выро́дства |
| Т. |
выро́дствам |
| М. |
выро́дстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
выро́знены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
выро́знены |
выро́зненая |
выро́зненае |
выро́зненыя |
| Р. |
выро́зненага |
выро́зненай выро́зненае |
выро́зненага |
выро́зненых |
| Д. |
выро́зненаму |
выро́зненай |
выро́зненаму |
выро́зненым |
| В. |
выро́знены (неадуш.) выро́зненага (адуш.) |
выро́зненую |
выро́зненае |
выро́зненыя (неадуш.) выро́зненых (адуш.) |
| Т. |
выро́зненым |
выро́зненай выро́зненаю |
выро́зненым |
выро́зненымі |
| М. |
выро́зненым |
выро́зненай |
выро́зненым |
выро́зненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
выро́знівацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выро́зніваюся |
выро́зніваемся |
| 2-я ас. |
выро́зніваешся |
выро́зніваецеся |
| 3-я ас. |
выро́зніваецца |
выро́зніваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
выро́зніваўся |
выро́зніваліся |
| ж. |
выро́знівалася |
| н. |
выро́знівалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выро́знівайся |
выро́знівайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выро́зніваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
выро́зніваць
‘адрозніваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выро́зніваю |
выро́зніваем |
| 2-я ас. |
выро́зніваеш |
выро́зніваеце |
| 3-я ас. |
выро́знівае |
выро́зніваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выро́зніваў |
выро́знівалі |
| ж. |
выро́знівала |
| н. |
выро́знівала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выро́знівай |
выро́знівайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выро́зніваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
выро́зніць
‘адрозніць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выро́зню |
выро́знім |
| 2-я ас. |
выро́зніш |
выро́зніце |
| 3-я ас. |
выро́зніць |
выро́зняць |
| Прошлы час |
| м. |
выро́зніў |
выро́знілі |
| ж. |
выро́зніла |
| н. |
выро́зніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выро́зні |
выро́зніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
выро́зніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
выро́йвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
выро́йваецца |
выро́йваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
выро́йваўся |
выро́йваліся |
| ж. |
выро́йвалася |
| н. |
выро́йвалася |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выро́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
выро́к |
выро́кі |
| Р. |
выро́ку |
выро́каў |
| Д. |
выро́ку |
выро́кам |
| В. |
выро́к |
выро́кі |
| Т. |
выро́кам |
выро́камі |
| М. |
выро́ку |
выро́ках |
Крыніцы:
piskunou2012.