Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’

кнігалю́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кнігалю́б кнігалю́бы
Р. кнігалю́ба кнігалю́баў
Д. кнігалю́бу кнігалю́бам
В. кнігалю́ба кнігалю́баў
Т. кнігалю́бам кнігалю́бамі
М. кнігалю́бе кнігалю́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кнігалю́бскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кнігалю́бскі кнігалю́бская кнігалю́бскае кнігалю́бскія
Р. кнігалю́бскага кнігалю́бскай
кнігалю́бскае		 кнігалю́бскага кнігалю́бскіх
Д. кнігалю́бскаму кнігалю́бскай кнігалю́бскаму кнігалю́бскім
В. кнігалю́бскі
кнігалю́бскага		 кнігалю́бскую кнігалю́бскае кнігалю́бскія
кнігалю́бскіх
Т. кнігалю́бскім кнігалю́бскай
кнігалю́бскаю		 кнігалю́бскім кнігалю́бскімі
М. кнігалю́бскім кнігалю́бскай кнігалю́бскім кнігалю́бскіх

Крыніцы: tsblm1996.

кнігалю́бства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кнігалю́бства
Р. кнігалю́бства
Д. кнігалю́бству
В. кнігалю́бства
Т. кнігалю́бствам
М. кнігалю́бстве

Крыніцы: piskunou2012.

кнігама́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кнігама́н кнігама́ны
Р. кнігама́на кнігама́наў
Д. кнігама́ну кнігама́нам
В. кнігама́на кнігама́наў
Т. кнігама́нам кнігама́намі
М. кнігама́не кнігама́нах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

кнігано́ша

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кнігано́ша кнігано́шы
Р. кнігано́шы кнігано́ш
Д. кнігано́шы кнігано́шам
В. кнігано́шу кнігано́ш
Т. кнігано́шай
кнігано́шаю		 кнігано́шамі
М. кнігано́шы кнігано́шах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кнігано́ша

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кнігано́ша кнігано́шы
Р. кнігано́шы кнігано́ш
Д. кнігано́шу кнігано́шам
В. кнігано́шу кнігано́ш
Т. кнігано́шам кнігано́шамі
М. кнігано́шу кнігано́шах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кнігапіса́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кнігапіса́нне
Р. кнігапіса́ння
Д. кнігапіса́нню
В. кнігапіса́нне
Т. кнігапіса́ннем
М. кнігапіса́нні

Крыніцы: piskunou2012.

кнігапі́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кнігапі́сны кнігапі́сная кнігапі́снае кнігапі́сныя
Р. кнігапі́снага кнігапі́снай
кнігапі́снае		 кнігапі́снага кнігапі́сных
Д. кнігапі́снаму кнігапі́снай кнігапі́снаму кнігапі́сным
В. кнігапі́сны (неадуш.)
кнігапі́снага (адуш.)		 кнігапі́сную кнігапі́снае кнігапі́сныя (неадуш.)
кнігапі́сных (адуш.)
Т. кнігапі́сным кнігапі́снай
кнігапі́снаю		 кнігапі́сным кнігапі́снымі
М. кнігапі́сным кнігапі́снай кнігапі́сным кнігапі́сных

Крыніцы: piskunou2012.

кнігапрадаве́ц

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кнігапрадаве́ц кнігапрадаўцы́
Р. кнігапрадаўца́ кнігапрадаўцо́ў
Д. кнігапрадаўцу́ кнігапрадаўца́м
В. кнігапрадаўца́ кнігапрадаўцо́ў
Т. кнігапрадаўцо́м кнігапрадаўца́мі
М. кнігапрадаўцу́ кнігапрадаўца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

кнігапрадаве́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кнігапрадаве́цкі кнігапрадаве́цкая кнігапрадаве́цкае кнігапрадаве́цкія
Р. кнігапрадаве́цкага кнігапрадаве́цкай
кнігапрадаве́цкае		 кнігапрадаве́цкага кнігапрадаве́цкіх
Д. кнігапрадаве́цкаму кнігапрадаве́цкай кнігапрадаве́цкаму кнігапрадаве́цкім
В. кнігапрадаве́цкі (неадуш.)
кнігапрадаве́цкага (адуш.)		 кнігапрадаве́цкую кнігапрадаве́цкае кнігапрадаве́цкія (неадуш.)
кнігапрадаве́цкіх (адуш.)
Т. кнігапрадаве́цкім кнігапрадаве́цкай
кнігапрадаве́цкаю		 кнігапрадаве́цкім кнігапрадаве́цкімі
М. кнігапрадаве́цкім кнігапрадаве́цкай кнігапрадаве́цкім кнігапрадаве́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.