прагматы́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прагматы́чны |
прагматы́чная |
прагматы́чнае |
прагматы́чныя |
| Р. |
прагматы́чнага |
прагматы́чнай прагматы́чнае |
прагматы́чнага |
прагматы́чных |
| Д. |
прагматы́чнаму |
прагматы́чнай |
прагматы́чнаму |
прагматы́чным |
| В. |
прагматы́чны (неадуш.) прагматы́чнага (адуш.) |
прагматы́чную |
прагматы́чнае |
прагматы́чныя (неадуш.) прагматы́чных (адуш.) |
| Т. |
прагматы́чным |
прагматы́чнай прагматы́чнаю |
прагматы́чным |
прагматы́чнымі |
| М. |
прагматы́чным |
прагматы́чнай |
прагматы́чным |
прагматы́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пра́гна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| пра́гна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
прагназава́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прагназава́льнасць |
| Р. |
прагназава́льнасці |
| Д. |
прагназава́льнасці |
| В. |
прагназава́льнасць |
| Т. |
прагназава́льнасцю |
| М. |
прагназава́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
прагназава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прагназава́нне |
| Р. |
прагназава́ння |
| Д. |
прагназава́нню |
| В. |
прагназава́нне |
| Т. |
прагназава́ннем |
| М. |
прагназава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прагназава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прагназава́ны |
прагназава́ная |
прагназава́нае |
прагназава́ныя |
| Р. |
прагназава́нага |
прагназава́най прагназава́нае |
прагназава́нага |
прагназава́ных |
| Д. |
прагназава́наму |
прагназава́най |
прагназава́наму |
прагназава́ным |
| В. |
прагназава́ны (неадуш.) прагназава́нага (адуш.) |
прагназава́ную |
прагназава́нае |
прагназава́ныя (неадуш.) прагназава́ных (адуш.) |
| Т. |
прагназава́ным |
прагназава́най прагназава́наю |
прагназава́ным |
прагназава́нымі |
| М. |
прагназава́ным |
прагназава́най |
прагназава́ным |
прагназава́ных |
Кароткая форма: прагназава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
прагназава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прагназава́ны |
прагназава́ная |
прагназава́нае |
прагназава́ныя |
| Р. |
прагназава́нага |
прагназава́най прагназава́нае |
прагназава́нага |
прагназава́ных |
| Д. |
прагназава́наму |
прагназава́най |
прагназава́наму |
прагназава́ным |
| В. |
прагназава́ны (неадуш.) прагназава́нага (адуш.) |
прагназава́ную |
прагназава́нае |
прагназава́ныя (неадуш.) прагназава́ных (адуш.) |
| Т. |
прагназава́ным |
прагназава́най прагназава́наю |
прагназава́ным |
прагназава́нымі |
| М. |
прагназава́ным |
прагназава́най |
прагназава́ным |
прагназава́ных |
Кароткая форма: прагназава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
прагназава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прагназу́ецца |
прагназу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
прагназава́ўся |
прагназава́ліся |
| ж. |
прагназава́лася |
| н. |
прагназава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прагназава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прагназу́ю |
прагназу́ем |
| 2-я ас. |
прагназу́еш |
прагназу́еце |
| 3-я ас. |
прагназу́е |
прагназу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прагназава́ў |
прагназава́лі |
| ж. |
прагназава́ла |
| н. |
прагназава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прагназу́й |
прагназу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прагназу́ючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.