Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

Беляі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Беляі́
Р. Беляё́ў
Д. Беляя́м
В. Беляі́
Т. Беляя́мі
М. Беляя́х

Белякі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Белякі́
Р. Беляко́ў
Д. Беляка́м
В. Белякі́
Т. Беляка́мі
М. Беляка́х

Беляко́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Беляко́ўшчына
Р. Беляко́ўшчыны
Д. Беляко́ўшчыне
В. Беляко́ўшчыну
Т. Беляко́ўшчынай
Беляко́ўшчынаю
М. Беляко́ўшчыне

Беляно́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Беляно́к
Р. Белянка́
Д. Белянку́
В. Беляно́к
Т. Белянко́м
М. Белянку́

бел-чы́рвана

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
бел-чы́рвана - -

Крыніцы: piskunou2012.

бел-чырво́на-бе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бел-чырво́на-бе́лы бел-чырво́на-бе́лая бел-чырво́на-бе́лае бел-чырво́на-бе́лыя
Р. бел-чырво́на-бе́лага бел-чырво́на-бе́лай
бел-чырво́на-бе́лае
бел-чырво́на-бе́лага бел-чырво́на-бе́лых
Д. бел-чырво́на-бе́ламу бел-чырво́на-бе́лай бел-чырво́на-бе́ламу бел-чырво́на-бе́лым
В. бел-чырво́на-бе́лы (неадуш.)
бел-чырво́на-бе́лага (адуш.)
бел-чырво́на-бе́лую бел-чырво́на-бе́лае бел-чырво́на-бе́лыя (неадуш.)
бел-чырво́на-бе́лых (адуш.)
Т. бел-чырво́на-бе́лым бел-чырво́на-бе́лай
бел-чырво́на-бе́лаю
бел-чырво́на-бе́лым бел-чырво́на-бе́лымі
М. бел-чырво́на-бе́лым бел-чырво́на-бе́лай бел-чырво́на-бе́лым бел-чырво́на-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.

бел-чырво́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бел-чырво́ны бел-чырво́ная бел-чырво́нае бел-чырво́ныя
Р. бел-чырво́нага бел-чырво́най
бел-чырво́нае
бел-чырво́нага бел-чырво́ных
Д. бел-чырво́наму бел-чырво́най бел-чырво́наму бел-чырво́ным
В. бел-чырво́ны (неадуш.)
бел-чырво́нага (адуш.)
бел-чырво́ную бел-чырво́нае бел-чырво́ныя (неадуш.)
бел-чырво́ных (адуш.)
Т. бел-чырво́ным бел-чырво́най
бел-чырво́наю
бел-чырво́ным бел-чырво́нымі
М. бел-чырво́ным бел-чырво́най бел-чырво́ным бел-чырво́ных

Крыніцы: piskunou2012.

бемо́ль

прыметнік, нескланяльны

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бемо́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бемо́ль бемо́лі
Р. бемо́ля бемо́ляў
Д. бемо́лю бемо́лям
В. бемо́ль бемо́лі
Т. бемо́лем бемо́лямі
М. бемо́лі бемо́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бемо́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бемо́льны бемо́льная бемо́льнае бемо́льныя
Р. бемо́льнага бемо́льнай
бемо́льнае
бемо́льнага бемо́льных
Д. бемо́льнаму бемо́льнай бемо́льнаму бемо́льным
В. бемо́льны (неадуш.)
бемо́льнага (адуш.)
бемо́льную бемо́льнае бемо́льныя (неадуш.)
бемо́льных (адуш.)
Т. бемо́льным бемо́льнай
бемо́льнаю
бемо́льным бемо́льнымі
М. бемо́льным бемо́льнай бемо́льным бемо́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.