выра́зны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
выра́зны |
выра́зная |
выра́знае |
выра́зныя |
| Р. |
выра́знага |
выра́знай выра́знае |
выра́знага |
выра́зных |
| Д. |
выра́знаму |
выра́знай |
выра́знаму |
выра́зным |
| В. |
выра́зны (неадуш.) выра́знага (адуш.) |
выра́зную |
выра́знае |
выра́зныя (неадуш.) выра́зных (адуш.) |
| Т. |
выра́зным |
выра́знай выра́знаю |
выра́зным |
выра́знымі |
| М. |
выра́зным |
выра́знай |
выра́зным |
выра́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выразны́
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
выразны́ |
выразна́я |
выразно́е |
выразны́я |
| Р. |
выразно́га |
выразно́й выразно́е |
выразно́га |
выразны́х |
| Д. |
выразно́му |
выразно́й |
выразно́му |
выразны́м |
| В. |
выразны́ (неадуш.) выразно́га (адуш.) |
выразну́ю |
выразно́е |
выразны́я (неадуш.) выразны́х (адуш.) |
| Т. |
выразны́м |
выразно́й выразно́ю |
выразны́м |
выразны́мі |
| М. |
выразны́м |
выразно́й |
выразны́м |
выразны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выразу́б
‘рыба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
выразу́б |
выразу́бы |
| Р. |
выразу́ба |
выразу́баў |
| Д. |
выразу́бу |
выразу́бам |
| В. |
выразу́ба |
выразу́баў |
| Т. |
выразу́бам |
выразу́бамі |
| М. |
выразу́бе |
выразу́бах |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́раіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
вы́раіцца |
вы́раяцца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́раіўся |
вы́раіліся |
| ж. |
вы́раілася |
| н. |
вы́раілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́раіўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́рай
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вы́рай |
вы́раі |
| Р. |
вы́раю |
вы́раяў |
| Д. |
вы́раю |
вы́раям |
| В. |
вы́рай |
вы́раі |
| Т. |
вы́раем |
вы́раямі |
| М. |
вы́раі |
вы́раях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́рак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вы́рак |
вы́ракі |
| Р. |
вы́раку |
вы́ракаў |
| Д. |
вы́раку |
вы́ракам |
| В. |
вы́рак |
вы́ракі |
| Т. |
вы́ракам |
вы́ракамі |
| М. |
вы́раку |
вы́раках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выракава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
выракава́нне |
| Р. |
выракава́ння |
| Д. |
выракава́нню |
| В. |
выракава́нне |
| Т. |
выракава́ннем |
| М. |
выракава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́ракаваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́ракаваны |
вы́ракаваная |
вы́ракаванае |
вы́ракаваныя |
| Р. |
вы́ракаванага |
вы́ракаванай вы́ракаванае |
вы́ракаванага |
вы́ракаваных |
| Д. |
вы́ракаванаму |
вы́ракаванай |
вы́ракаванаму |
вы́ракаваным |
| В. |
вы́ракаваны (неадуш.) вы́ракаванага (адуш.) |
вы́ракаваную |
вы́ракаванае |
вы́ракаваныя (неадуш.) вы́ракаваных (адуш.) |
| Т. |
вы́ракаваным |
вы́ракаванай вы́ракаванаю |
вы́ракаваным |
вы́ракаванымі |
| М. |
вы́ракаваным |
вы́ракаванай |
вы́ракаваным |
вы́ракаваных |
Крыніцы:
piskunou2012.