Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’

кляшчо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кляшчо́вы кляшчо́вая кляшчо́вае кляшчо́выя
Р. кляшчо́вага кляшчо́вай
кляшчо́вае		 кляшчо́вага кляшчо́вых
Д. кляшчо́ваму кляшчо́вай кляшчо́ваму кляшчо́вым
В. кляшчо́вы (неадуш.)
кляшчо́вага (адуш.)		 кляшчо́вую кляшчо́вае кляшчо́выя (неадуш.)
кляшчо́вых (адуш.)
Т. кляшчо́вым кляшчо́вай
кляшчо́ваю		 кляшчо́вым кляшчо́вымі
М. кляшчо́вым кляшчо́вай кляшчо́вым кляшчо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

кляшчо́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кляшчо́тка кляшчо́ткі
Р. кляшчо́ткі кляшчо́так
Д. кляшчо́тцы кляшчо́ткам
В. кляшчо́тку кляшчо́ткі
Т. кляшчо́ткай
кляшчо́ткаю		 кляшчо́ткамі
М. кляшчо́тцы кляшчо́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Кляшчо́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Кляшчо́ўка
Р. Кляшчо́ўкі
Д. Кляшчо́ўцы
В. Кляшчо́ўку
Т. Кляшчо́ўкай
Кляшчо́ўкаю
М. Кляшчо́ўцы

Кляшчы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кляшчы́
Р. Кляшчо́ў
Д. Кляшча́м
В. Кляшчы́
Т. Кляшча́мі
М. Кляшча́х

кме́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кме́н
Р. кме́ну
Д. кме́ну
В. кме́н
Т. кме́нам
М. кме́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кме́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кме́навы кме́навая кме́навае кме́навыя
Р. кме́навага кме́навай
кме́навае		 кме́навага кме́навых
Д. кме́наваму кме́навай кме́наваму кме́навым
В. кме́навы (неадуш.)
кме́навага (адуш.)		 кме́навую кме́навае кме́навыя (неадуш.)
кме́навых (адуш.)
Т. кме́навым кме́навай
кме́наваю		 кме́навым кме́навымі
М. кме́навым кме́навай кме́навым кме́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

кме́наўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кме́наўка
Р. кме́наўкі
Д. кме́наўцы
В. кме́наўку
Т. кме́наўкай
кме́наўкаю
М. кме́наўцы

Крыніцы: piskunou2012.

кме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кме́нны кме́нная кме́ннае кме́нныя
Р. кме́ннага кме́ннай
кме́ннае		 кме́ннага кме́нных
Д. кме́ннаму кме́ннай кме́ннаму кме́нным
В. кме́нны (неадуш.)
кме́ннага (адуш.)		 кме́нную кме́ннае кме́нныя (неадуш.)
кме́нных (адуш.)
Т. кме́нным кме́ннай
кме́ннаю		 кме́нным кме́ннымі
М. кме́нным кме́ннай кме́нным кме́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

кме́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кме́т кме́ты
Р. кме́та кме́таў
Д. кме́ту кме́там
В. кме́та кме́таў
Т. кме́там кме́тамі
М. кме́це кме́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

кме́тлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. кме́тлівасць
Р. кме́тлівасці
Д. кме́тлівасці
В. кме́тлівасць
Т. кме́тлівасцю
М. кме́тлівасці

Крыніцы: piskunou2012.