бяспо́ртачнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бяспо́ртачнік |
бяспо́ртачнікі |
| Р. |
бяспо́ртачніка |
бяспо́ртачнікаў |
| Д. |
бяспо́ртачніку |
бяспо́ртачнікам |
| В. |
бяспо́ртачніка |
бяспо́ртачнікаў |
| Т. |
бяспо́ртачнікам |
бяспо́ртачнікамі |
| М. |
бяспо́ртачніку |
бяспо́ртачніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
бяспо́шлінна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| бяспо́шлінна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
бяспо́шліннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
бяспо́шліннасць |
| Р. |
бяспо́шліннасці |
| Д. |
бяспо́шліннасці |
| В. |
бяспо́шліннасць |
| Т. |
бяспо́шліннасцю |
| М. |
бяспо́шліннасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
бяспо́шлінны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бяспо́шлінны |
бяспо́шлінная |
бяспо́шліннае |
бяспо́шлінныя |
| Р. |
бяспо́шліннага |
бяспо́шліннай бяспо́шліннае |
бяспо́шліннага |
бяспо́шлінных |
| Д. |
бяспо́шліннаму |
бяспо́шліннай |
бяспо́шліннаму |
бяспо́шлінным |
| В. |
бяспо́шлінны (неадуш.) |
бяспо́шлінную |
бяспо́шліннае |
бяспо́шлінныя (неадуш.) |
| Т. |
бяспо́шлінным |
бяспо́шліннай бяспо́шліннаю |
бяспо́шлінным |
бяспо́шліннымі |
| М. |
бяспо́шлінным |
бяспо́шліннай |
бяспо́шлінным |
бяспо́шлінных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.