бяспо́ртачнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бяспо́ртачнік бяспо́ртачнікі
Р. бяспо́ртачніка бяспо́ртачнікаў
Д. бяспо́ртачніку бяспо́ртачнікам
В. бяспо́ртачніка бяспо́ртачнікаў
Т. бяспо́ртачнікам бяспо́ртачнікамі
М. бяспо́ртачніку бяспо́ртачніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)