бяспо́ртачнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бяспо́ртачнік | бяспо́ртачнікі | |
| бяспо́ртачніка | бяспо́ртачнікаў | |
| бяспо́ртачніку | бяспо́ртачнікам | |
| бяспо́ртачніка | бяспо́ртачнікаў | |
| бяспо́ртачнікам | бяспо́ртачнікамі | |
| бяспо́ртачніку | бяспо́ртачніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)