Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя

імажыні́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. імажыні́ст імажыні́сты
Р. імажыні́ста імажыні́стаў
Д. імажыні́сту імажыні́стам
В. імажыні́ста імажыні́стаў
Т. імажыні́стам імажыні́стамі
М. імажыні́сце імажыні́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

імажыні́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. імажыні́стка імажыні́сткі
Р. імажыні́сткі імажыні́стак
Д. імажыні́стцы імажыні́сткам
В. імажыні́стку імажыні́стак
Т. імажыні́сткай
імажыні́сткаю		 імажыні́сткамі
М. імажыні́стцы імажыні́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

імажыні́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. імажыні́сцкі імажыні́сцкая імажыні́сцкае імажыні́сцкія
Р. імажыні́сцкага імажыні́сцкай
імажыні́сцкае		 імажыні́сцкага імажыні́сцкіх
Д. імажыні́сцкаму імажыні́сцкай імажыні́сцкаму імажыні́сцкім
В. імажыні́сцкі (неадуш.)
імажыні́сцкага (адуш.)		 імажыні́сцкую імажыні́сцкае імажыні́сцкія (неадуш.)
імажыні́сцкіх (адуш.)
Т. імажыні́сцкім імажыні́сцкай
імажыні́сцкаю		 імажыні́сцкім імажыні́сцкімі
М. імажыні́сцкім імажыні́сцкай імажыні́сцкім імажыні́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

іма́м

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. іма́м іма́мы
Р. іма́ма іма́маў
Д. іма́му іма́мам
В. іма́ма іма́маў
Т. іма́мам іма́мамі
М. іма́ме іма́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

імама́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. імама́т імама́ты
Р. імама́та імама́таў
Д. імама́ту імама́там
В. імама́т імама́ты
Т. імама́там імама́тамі
М. імама́це імама́тах

Крыніцы: piskunou2012.

іма́мскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іма́мскі іма́мская іма́мскае іма́мскія
Р. іма́мскага іма́мскай
іма́мскае		 іма́мскага іма́мскіх
Д. іма́мскаму іма́мскай іма́мскаму іма́мскім
В. іма́мскі
іма́мскага		 іма́мскую іма́мскае іма́мскія
іма́мскіх
Т. іма́мскім іма́мскай
іма́мскаю		 іма́мскім іма́мскімі
М. іма́мскім іма́мскай іма́мскім іма́мскіх

Крыніцы: tsblm1996.

іма́мства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. іма́мства
Р. іма́мства
Д. іма́мству
В. іма́мства
Т. іма́мствам
М. іма́мстве

Крыніцы: piskunou2012.

імане́нтна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
імане́нтна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

імане́нтнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. імане́нтнасць
Р. імане́нтнасці
Д. імане́нтнасці
В. імане́нтнасць
Т. імане́нтнасцю
М. імане́нтнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

імане́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. імане́нтны імане́нтная імане́нтнае імане́нтныя
Р. імане́нтнага імане́нтнай
імане́нтнае		 імане́нтнага імане́нтных
Д. імане́нтнаму імане́нтнай імане́нтнаму імане́нтным
В. імане́нтны (неадуш.)
імане́нтнага (адуш.)		 імане́нтную імане́нтнае імане́нтныя (неадуш.)
імане́нтных (адуш.)
Т. імане́нтным імане́нтнай
імане́нтнаю		 імане́нтным імане́нтнымі
М. імане́нтным імане́нтнай імане́нтным імане́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.