іма́м

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. іма́м іма́мы
Р. іма́ма іма́маў
Д. іма́му іма́мам
В. іма́ма іма́маў
Т. іма́мам іма́мамі
М. іма́ме іма́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)