выпярэ́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| выпярэ́днік | выпярэ́днікі | |
| выпярэ́дніка | выпярэ́днікаў | |
| выпярэ́дніку | выпярэ́днікам | |
| выпярэ́дніка | выпярэ́днікаў | |
| выпярэ́днікам | выпярэ́днікамі | |
| выпярэ́дніку | выпярэ́дніках |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Скарачэннівыпярэ́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| выпярэ́дніца | выпярэ́дніцы | |
| выпярэ́дніцы | выпярэ́дніц | |
| выпярэ́дніцы | выпярэ́дніцам | |
| выпярэ́дніцу | выпярэ́дніц | |
| выпярэ́дніцай выпярэ́дніцаю |
выпярэ́дніцамі | |
| выпярэ́дніцы | выпярэ́дніцах |
Крыніцы:
выпярэ́дніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| выпярэ́дніцтва | |
| выпярэ́дніцтва | |
| выпярэ́дніцтву | |
| выпярэ́дніцтва | |
| выпярэ́дніцтвам | |
| выпярэ́дніцтве |
Крыніцы:
выпярэ́днічаць
‘спаборнічаць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| выпярэ́днічаю | выпярэ́днічаем | |
| выпярэ́днічаеш | выпярэ́днічаеце | |
| выпярэ́днічае | выпярэ́днічаюць | |
| Прошлы час | ||
| выпярэ́днічаў | выпярэ́днічалі | |
| выпярэ́днічала | ||
| выпярэ́днічала | ||
| Загадны лад | ||
| выпярэ́днічай | выпярэ́днічайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| выпярэ́днічаючы | ||
Крыніцы:
выпясто́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| выпясто́вец | выпясто́ўцы | |
| выпясто́ўца | выпясто́ўцаў | |
| выпясто́ўцу | выпясто́ўцам | |
| выпясто́ўца | выпясто́ўцаў | |
| выпясто́ўцам | выпясто́ўцамі | |
| выпясто́ўцу | выпясто́ўцах |
Крыніцы:
выпятрэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| выпятрэ́нне | |
| выпятрэ́ння | |
| выпятрэ́нню | |
| выпятрэ́нне | |
| выпятрэ́ннем | |
| выпятрэ́нні |
Крыніцы:
вы́пяцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́пнуся | вы́пнемся | |
| вы́пнешся | вы́пнецеся | |
| вы́пнецца | вы́пнуцца | |
| Прошлы час | ||
| вы́пяўся | вы́пяліся | |
| вы́пялася | ||
| вы́пялася | ||
| Загадны лад | ||
| вы́пніся | вы́пніцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́пяўшыся | ||
Крыніцы:
вы́пяць
‘выпнуць, выпучыць, вытарашчыць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́пну | вы́пнем | |
| вы́пнеш | вы́пнеце | |
| вы́пне | вы́пнуць | |
| Прошлы час | ||
| вы́пяў | вы́пялі | |
| вы́пяла | ||
| вы́пяла | ||
| Загадны лад | ||
| вы́пні | вы́пніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́пяўшы | ||
Крыніцы:
выпячны́
прыметнік, адносны
| выпячны́ | выпячна́я | выпячно́е | выпячны́я | |
| выпячно́га | выпячно́й выпячно́е |
выпячно́га | выпячны́х | |
| выпячно́му | выпячно́й | выпячно́му | выпячны́м | |
| выпячны́ выпячно́га |
выпячну́ю | выпячно́е | выпячны́я выпячны́х |
|
| выпячны́м | выпячно́й выпячно́ю |
выпячны́м | выпячны́мі | |
| выпячны́м | выпячно́й | выпячны́м | выпячны́х | |
Крыніцы:
вы́раб
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вы́раб | вы́рабы | |
| вы́рабу | вы́рабаў | |
| вы́рабу | вы́рабам | |
| вы́раб | вы́рабы | |
| вы́рабам | вы́рабамі | |
| вы́рабе | вы́рабах |
Крыніцы: