кляно́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кляно́вы |
кляно́вая |
кляно́вае |
кляно́выя |
| Р. |
кляно́вага |
кляно́вай кляно́вае |
кляно́вага |
кляно́вых |
| Д. |
кляно́ваму |
кляно́вай |
кляно́ваму |
кляно́вым |
| В. |
кляно́вы (неадуш.) кляно́вага (адуш.) |
кляно́вую |
кляно́вае |
кляно́выя (неадуш.) кляно́вых (адуш.) |
| Т. |
кляно́вым |
кляно́вай кляно́ваю |
кляно́вым |
кляно́вымі |
| М. |
кляно́вым |
кляно́вай |
кляно́вым |
кляно́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кляно́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кляно́к |
клянкі́ |
| Р. |
клянка́ |
клянко́ў |
| Д. |
клянку́ |
клянка́м |
| В. |
кляно́к |
клянкі́ |
| Т. |
клянко́м |
клянка́мі |
| М. |
клянку́ |
клянка́х |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Кляно́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Кляно́ўка |
| Р. |
Кляно́ўкі |
| Д. |
Кляно́ўцы |
| В. |
Кляно́ўку |
| Т. |
Кляно́ўкай Кляно́ўкаю |
| М. |
Кляно́ўцы |
кляно́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кляно́ўнік |
кляно́ўнікі |
| Р. |
кляно́ўніку |
кляно́ўнікаў |
| Д. |
кляно́ўніку |
кляно́ўнікам |
| В. |
кляно́ўнік |
кляно́ўнікі |
| Т. |
кляно́ўнікам |
кляно́ўнікамі |
| М. |
кляно́ўніку |
кляно́ўніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
кля́нчанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
кля́нчанне |
| Р. |
кля́нчання |
| Д. |
кля́нчанню |
| В. |
кля́нчанне |
| Т. |
кля́нчаннем |
| М. |
кля́нчанні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
кля́нчыць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
кля́нчу |
кля́нчым |
| 2-я ас. |
кля́нчыш |
кля́нчыце |
| 3-я ас. |
кля́нчыць |
кля́нчаць |
| Прошлы час |
| м. |
кля́нчыў |
кля́нчылі |
| ж. |
кля́нчыла |
| н. |
кля́нчыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
кля́нчы |
кля́нчыце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
кля́нчачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Кляны́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Кляны́ |
| Р. |
Кляно́ў |
| Д. |
Кляна́м |
| В. |
Кляны́ |
| Т. |
Кляна́мі |
| М. |
Кляна́х |
кля́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кля́п |
кля́пы |
| Р. |
кля́па |
кля́паў |
| Д. |
кля́пу |
кля́пам |
| В. |
кля́п |
кля́пы |
| Т. |
кля́пам |
кля́памі |
| М. |
кля́пе |
кля́пах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
кляпа́ла
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кляпа́ла |
кляпа́лы |
| Р. |
кляпа́ла |
кляпа́лаў |
| Д. |
кляпа́лу |
кляпа́лам |
| В. |
кляпа́ла |
кляпа́лы |
| Т. |
кляпа́лам |
кляпа́ламі |
| М. |
кляпа́ле |
кляпа́лах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.