Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнортуцэ’

хваляло́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хваляло́м хваляло́мы
Р. хваляло́ма хваляло́маў
Д. хваляло́му хваляло́мам
В. хваляло́м хваляло́мы
Т. хваляло́мам хваляло́мамі
М. хваляло́ме хваляло́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хваляло́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хваляло́мны хваляло́мная хваляло́мнае хваляло́мныя
Р. хваляло́мнага хваляло́мнай
хваляло́мнае		 хваляло́мнага хваляло́мных
Д. хваляло́мнаму хваляло́мнай хваляло́мнаму хваляло́мным
В. хваляло́мны хваляло́мную хваляло́мнае хваляло́мныя
Т. хваляло́мным хваляло́мнай
хваляло́мнаю		 хваляло́мным хваляло́мнымі
М. хваляло́мным хваляло́мнай хваляло́мным хваляло́мных

Крыніцы: tsblm1996.

хваляме́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хваляме́р хваляме́ры
Р. хваляме́ра хваляме́раў
Д. хваляме́ру хваляме́рам
В. хваляме́р хваляме́ры
Т. хваляме́рам хваляме́рамі
М. хваляме́ры хваляме́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хваляме́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хваляме́рны хваляме́рная хваляме́рнае хваляме́рныя
Р. хваляме́рнага хваляме́рнай
хваляме́рнае		 хваляме́рнага хваляме́рных
Д. хваляме́рнаму хваляме́рнай хваляме́рнаму хваляме́рным
В. хваляме́рны (неадуш.)
хваляме́рнага (адуш.)		 хваляме́рную хваляме́рнае хваляме́рныя (неадуш.)
хваляме́рных (адуш.)
Т. хваляме́рным хваляме́рнай
хваляме́рнаю		 хваляме́рным хваляме́рнымі
М. хваляме́рным хваляме́рнай хваляме́рным хваляме́рных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

хвалярэ́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хвалярэ́з хвалярэ́зы
Р. хвалярэ́за хвалярэ́заў
Д. хвалярэ́зу хвалярэ́зам
В. хвалярэ́з хвалярэ́зы
Т. хвалярэ́зам хвалярэ́замі
М. хвалярэ́зе хвалярэ́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хвалярэ́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хвалярэ́зны хвалярэ́зная хвалярэ́знае хвалярэ́зныя
Р. хвалярэ́знага хвалярэ́знай
хвалярэ́знае		 хвалярэ́знага хвалярэ́зных
Д. хвалярэ́знаму хвалярэ́знай хвалярэ́знаму хвалярэ́зным
В. хвалярэ́зны хвалярэ́зную хвалярэ́знае хвалярэ́зныя
Т. хвалярэ́зным хвалярэ́знай
хвалярэ́знаю		 хвалярэ́зным хвалярэ́знымі
М. хвалярэ́зным хвалярэ́знай хвалярэ́зным хвалярэ́зных

Крыніцы: tsblm1996.

Хва́р

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Хва́р
Р. Хва́ра
Д. Хва́ру
В. Хва́р
Т. Хва́рам
М. Хва́ры

хвараблі́ва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
хвараблі́ва - -

Крыніцы: piskunou2012.

хвараблі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. хвараблі́васць
Р. хвараблі́васці
Д. хвараблі́васці
В. хвараблі́васць
Т. хвараблі́васцю
М. хвараблі́васці

Крыніцы: piskunou2012.

хвараблі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хвараблі́вы хвараблі́вая хвараблі́вае хвараблі́выя
Р. хвараблі́вага хвараблі́вай
хвараблі́вае		 хвараблі́вага хвараблі́вых
Д. хвараблі́ваму хвараблі́вай хвараблі́ваму хвараблі́вым
В. хвараблі́вы (неадуш.)
хвараблі́вага (адуш.)		 хвараблі́вую хвараблі́вае хвараблі́выя (неадуш.)
хвараблі́вых (адуш.)
Т. хвараблі́вым хвараблі́вай
хвараблі́ваю		 хвараблі́вым хвараблі́вымі
М. хвараблі́вым хвараблі́вай хвараблі́вым хвараблі́вых

Крыніцы: piskunou2012.