Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

бянтэ́жлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бянтэ́жлівы бянтэ́жлівая бянтэ́жлівае бянтэ́жлівыя
Р. бянтэ́жлівага бянтэ́жлівай
бянтэ́жлівае
бянтэ́жлівага бянтэ́жлівых
Д. бянтэ́жліваму бянтэ́жлівай бянтэ́жліваму бянтэ́жлівым
В. бянтэ́жлівы (неадуш.)
бянтэ́жлівага (адуш.)
бянтэ́жлівую бянтэ́жлівае бянтэ́жлівыя (неадуш.)
бянтэ́жлівых (адуш.)
Т. бянтэ́жлівым бянтэ́жлівай
бянтэ́жліваю
бянтэ́жлівым бянтэ́жлівымі
М. бянтэ́жлівым бянтэ́жлівай бянтэ́жлівым бянтэ́жлівых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

бянтэ́жыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бянтэ́жуся бянтэ́жымся
2-я ас. бянтэ́жышся бянтэ́жыцеся
3-я ас. бянтэ́жыцца бянтэ́жацца
Прошлы час
м. бянтэ́жыўся бянтэ́жыліся
ж. бянтэ́жылася
н. бянтэ́жылася
Загадны лад
2-я ас. бянтэ́жся бянтэ́жцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час бянтэ́жачыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бянтэ́жыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бянтэ́жу бянтэ́жым
2-я ас. бянтэ́жыш бянтэ́жыце
3-я ас. бянтэ́жыць бянтэ́жаць
Прошлы час
м. бянтэ́жыў бянтэ́жылі
ж. бянтэ́жыла
н. бянтэ́жыла
Загадны лад
2-я ас. бянтэ́ж бянтэ́жце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бянтэ́жачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Бянькі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бянькі́
Р. Бянько́ў
Д. Бянька́м
В. Бянькі́
Т. Бянька́мі
М. Бянька́х

Бяню́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бяню́ны
Р. Бяню́н
Бяню́наў
Д. Бяню́нам
В. Бяню́ны
Т. Бяню́намі
М. Бяню́нах

Бяня́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бяня́ны
Р. Бяня́н
Бяня́наў
Д. Бяня́нам
В. Бяня́ны
Т. Бяня́намі
М. Бяня́нах

Бя́рава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бя́рава
Р. Бя́рава
Д. Бя́раву
В. Бя́рава
Т. Бя́равам
М. Бя́раве

бярве́ністы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бярве́ністы бярве́ністая бярве́ністае бярве́ністыя
Р. бярве́ністага бярве́ністай
бярве́ністае
бярве́ністага бярве́ністых
Д. бярве́ністаму бярве́ністай бярве́ністаму бярве́ністым
В. бярве́ністы (неадуш.)
бярве́ністага (адуш.)
бярве́ністую бярве́ністае бярве́ністыя (неадуш.)
бярве́ністых (адуш.)
Т. бярве́ністым бярве́ністай
бярве́ністаю
бярве́ністым бярве́ністымі
М. бярве́ністым бярве́ністай бярве́ністым бярве́ністых

Крыніцы: piskunou2012.

бярве́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. бярве́нне
Р. бярве́ння
Д. бярве́нню
В. бярве́нне
Т. бярве́ннем
М. бярве́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бярве́нца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бярве́нца бярве́нцы
Р. бярве́нца бярве́нцаў
Д. бярве́нцу бярве́нцам
В. бярве́нца бярве́нцы
Т. бярве́нцам бярве́нцамі
М. бярве́нцы бярве́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.