Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёіклмнортуыэюя’

выпраўля́ць

‘адпраўляць’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выпраўля́ю выпраўля́ем
2-я ас. выпраўля́еш выпраўля́еце
3-я ас. выпраўля́е выпраўля́юць
Прошлы час
м. выпраўля́ў выпраўля́лі
ж. выпраўля́ла
н. выпраўля́ла
Загадны лад
2-я ас. выпраўля́й выпраўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выпраўля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

выпраўля́ць

‘рабіць прамым; ліквідаваць недахопы; рабіць праўкі’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выпраўля́ю выпраўля́ем
2-я ас. выпраўля́еш выпраўля́еце
3-я ас. выпраўля́е выпраўля́юць
Прошлы час
м. выпраўля́ў выпраўля́лі
ж. выпраўля́ла
н. выпраўля́ла
Загадны лад
2-я ас. выпраўля́й выпраўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выпраўля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

выпра́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выпра́ўнік выпра́ўнікі
Р. выпра́ўніка выпра́ўнікаў
Д. выпра́ўніку выпра́ўнікам
В. выпра́ўніка выпра́ўнікаў
Т. выпра́ўнікам выпра́ўнікамі
М. выпра́ўніку выпра́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

выпра́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выпра́ўны выпра́ўная выпра́ўнае выпра́ўныя
Р. выпра́ўнага выпра́ўнай
выпра́ўнае		 выпра́ўнага выпра́ўных
Д. выпра́ўнаму выпра́ўнай выпра́ўнаму выпра́ўным
В. выпра́ўны (неадуш.)
выпра́ўнага (адуш.)		 выпра́ўную выпра́ўнае выпра́ўныя (неадуш.)
выпра́ўных (адуш.)
Т. выпра́ўным выпра́ўнай
выпра́ўнаю		 выпра́ўным выпра́ўнымі
М. выпра́ўным выпра́ўнай выпра́ўным выпра́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

выпра́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выпра́ўчы выпра́ўчая выпра́ўчае выпра́ўчыя
Р. выпра́ўчага выпра́ўчай
выпра́ўчае		 выпра́ўчага выпра́ўчых
Д. выпра́ўчаму выпра́ўчай выпра́ўчаму выпра́ўчым
В. выпра́ўчы (неадуш.)
выпра́ўчага (адуш.)		 выпра́ўчую выпра́ўчае выпра́ўчыя (неадуш.)
выпра́ўчых (адуш.)
Т. выпра́ўчым выпра́ўчай
выпра́ўчаю		 выпра́ўчым выпра́ўчымі
М. выпра́ўчым выпра́ўчай выпра́ўчым выпра́ўчых

Крыніцы: piskunou2012.

выпра́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выпра́ўшчык выпра́ўшчыкі
Р. выпра́ўшчыка выпра́ўшчыкаў
Д. выпра́ўшчыку выпра́ўшчыкам
В. выпра́ўшчыка выпра́ўшчыкаў
Т. выпра́ўшчыкам выпра́ўшчыкамі
М. выпра́ўшчыку выпра́ўшчыках

Крыніцы: piskunou2012.

выпра́ўшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. выпра́ўшчыца выпра́ўшчыцы
Р. выпра́ўшчыцы выпра́ўшчыц
Д. выпра́ўшчыцы выпра́ўшчыцам
В. выпра́ўшчыцу выпра́ўшчыц
Т. выпра́ўшчыцай
выпра́ўшчыцаю		 выпра́ўшчыцамі
М. выпра́ўшчыцы выпра́ўшчыцах

Крыніцы: piskunou2012.

вы́працаванасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. вы́працаванасць
Р. вы́працаванасці
Д. вы́працаванасці
В. вы́працаванасць
Т. вы́працаванасцю
М. вы́працаванасці

Крыніцы: piskunou2012.

выпрацава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выпрацава́нне
Р. выпрацава́ння
Д. выпрацава́нню
В. выпрацава́нне
Т. выпрацава́ннем
М. выпрацава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

вы́працаваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́працаваны вы́працаваная вы́працаванае вы́працаваныя
Р. вы́працаванага вы́працаванай
вы́працаванае		 вы́працаванага вы́працаваных
Д. вы́працаванаму вы́працаванай вы́працаванаму вы́працаваным
В. вы́працаваны (неадуш.)
вы́працаванага (адуш.)		 вы́працаваную вы́працаванае вы́працаваныя (неадуш.)
вы́працаваных (адуш.)
Т. вы́працаваным вы́працаванай
вы́працаванаю		 вы́працаваным вы́працаванымі
М. вы́працаваным вы́працаванай вы́працаваным вы́працаваных

Крыніцы: piskunou2012.