Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
авлорухыэ

ста́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ста́ў ставы́
Р. ста́ва ставо́ў
Д. ста́ву става́м
В. ста́ў ставы́
Т. ста́вам става́мі
М. ста́ве става́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стаўбавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стаўбавы́ стаўбава́я стаўбаво́е стаўбавы́я
Р. стаўбаво́га стаўбаво́й
стаўбаво́е		 стаўбаво́га стаўбавы́х
Д. стаўбаво́му стаўбаво́й стаўбаво́му стаўбавы́м
В. стаўбавы́ (неадуш.)
стаўбаво́га (адуш.)		 стаўбаву́ю стаўбаво́е стаўбавы́я (неадуш.)
стаўбавы́х (адуш.)
Т. стаўбавы́м стаўбаво́й
стаўбаво́ю		 стаўбавы́м стаўбавы́мі
М. стаўбавы́м стаўбаво́й стаўбавы́м стаўбавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

стаўбе́ня

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. стаўбе́ня стаўбе́ні
Р. стаўбе́ні стаўбе́нь
Д. стаўбе́ні стаўбе́ням
В. стаўбе́ню стаўбе́нь
Т. стаўбе́няй
стаўбе́няю		 стаўбе́нямі
М. стаўбе́ні стаўбе́нях

Крыніцы: piskunou2012.

стаўбнё́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
стаўбнё́м - -

Крыніцы: piskunou2012.

стаўбу́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стаўбу́н стаўбуны́
Р. стаўбуна́ стаўбуно́ў
Д. стаўбуну́ стаўбуна́м
В. стаўбу́н стаўбуны́
Т. стаўбуно́м стаўбуна́мі
М. стаўбуне́ стаўбуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Стаўбу́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Стаўбу́н
Р. Стаўбуна́
Д. Стаўбуну́
В. Стаўбу́н
Т. Стаўбуно́м
М. Стаўбуне́

стаўбунава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стаўбунава́ты стаўбунава́тая стаўбунава́тае стаўбунава́тыя
Р. стаўбунава́тага стаўбунава́тай
стаўбунава́тае		 стаўбунава́тага стаўбунава́тых
Д. стаўбунава́таму стаўбунава́тай стаўбунава́таму стаўбунава́тым
В. стаўбунава́ты (неадуш.)
стаўбунава́тага (адуш.)		 стаўбунава́тую стаўбунава́тае стаўбунава́тыя (неадуш.)
стаўбунава́тых (адуш.)
Т. стаўбунава́тым стаўбунава́тай
стаўбунава́таю		 стаўбунава́тым стаўбунава́тымі
М. стаўбунава́тым стаўбунава́тай стаўбунава́тым стаўбунава́тых

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

стаўбуне́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. стаўбуне́ю стаўбуне́ем
2-я ас. стаўбуне́еш стаўбуне́еце
3-я ас. стаўбуне́е стаўбуне́юць
Прошлы час
м. стаўбуне́ў стаўбуне́лі
ж. стаўбуне́ла
н. стаўбуне́ла
Загадны лад
2-я ас. стаўбуне́й стаўбуне́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час стаўбуне́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, tsbm1984.

стаўбуні́цца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. стаўбуні́цца стаўбуня́цца
Прошлы час
м. стаўбуні́ўся стаўбуні́ліся
ж. стаўбуні́лася
н. стаўбуні́лася

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Стаўбуно́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Стаўбуно́вічы
Р. Стаўбуно́віч
Стаўбуно́вічаў
Д. Стаўбуно́вічам
В. Стаўбуно́вічы
Т. Стаўбуно́вічамі
М. Стаўбуно́вічах