вы́праваджаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́праваджаны |
вы́праваджаная |
вы́праваджанае |
вы́праваджаныя |
| Р. |
вы́праваджанага |
вы́праваджанай вы́праваджанае |
вы́праваджанага |
вы́праваджаных |
| Д. |
вы́праваджанаму |
вы́праваджанай |
вы́праваджанаму |
вы́праваджаным |
| В. |
вы́праваджаны (неадуш.) вы́праваджанага (адуш.) |
вы́праваджаную |
вы́праваджанае |
вы́праваджаныя (неадуш.) вы́праваджаных (адуш.) |
| Т. |
вы́праваджаным |
вы́праваджанай вы́праваджанаю |
вы́праваджаным |
вы́праваджанымі |
| М. |
вы́праваджаным |
вы́праваджанай |
вы́праваджаным |
вы́праваджаных |
Кароткая форма: вы́праваджана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выправа́джванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
выправа́джванне |
| Р. |
выправа́джвання |
| Д. |
выправа́джванню |
| В. |
выправа́джванне |
| Т. |
выправа́джваннем |
| М. |
выправа́джванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выправа́джвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выправа́джваюся |
выправа́джваемся |
| 2-я ас. |
выправа́джваешся |
выправа́джваецеся |
| 3-я ас. |
выправа́джваецца |
выправа́джваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
выправа́джваўся |
выправа́джваліся |
| ж. |
выправа́джвалася |
| н. |
выправа́джвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выправа́джваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выправа́джваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выправа́джваю |
выправа́джваем |
| 2-я ас. |
выправа́джваеш |
выправа́джваеце |
| 3-я ас. |
выправа́джвае |
выправа́джваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выправа́джваў |
выправа́джвалі |
| ж. |
выправа́джвала |
| н. |
выправа́джвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выправа́джвай |
выправа́джвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выправа́джваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выправаджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
выправаджэ́нне |
выправаджэ́нні |
| Р. |
выправаджэ́ння |
выправаджэ́нняў |
| Д. |
выправаджэ́нню |
выправаджэ́нням |
| В. |
выправаджэ́нне |
выправаджэ́нні |
| Т. |
выправаджэ́ннем |
выправаджэ́ннямі |
| М. |
выправаджэ́нні |
выправаджэ́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́правадзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́праваджу |
вы́правадзім |
| 2-я ас. |
вы́правадзіш |
вы́правадзіце |
| 3-я ас. |
вы́правадзіць |
вы́правадзяць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́правадзіў |
вы́правадзілі |
| ж. |
вы́правадзіла |
| н. |
вы́правадзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́правадзі |
вы́правадзіце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́правадзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выправа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
выправа́нне |
| Р. |
выправа́ння |
| Д. |
выправа́нню |
| В. |
выправа́нне |
| Т. |
выправа́ннем |
| М. |
выправа́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выправа́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
выправа́е |
выправа́юць |
| Прошлы час |
| м. |
выправа́ў |
выправа́лі |
| ж. |
выправа́ла |
| н. |
выправа́ла |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́правіцца
‘адправіцца’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́праўлюся |
вы́правімся |
| 2-я ас. |
вы́правішся |
вы́правіцеся |
| 3-я ас. |
вы́правіцца |
вы́правяцца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́правіўся |
вы́правіліся |
| ж. |
вы́правілася |
| н. |
вы́правілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́правіся |
вы́правіцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́правіўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
вы́правіцца
‘стаць прамым; стаць лепшым’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́праўлюся |
вы́правімся |
| 2-я ас. |
вы́правішся |
вы́правіцеся |
| 3-я ас. |
вы́правіцца |
вы́правяцца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́правіўся |
вы́правіліся |
| ж. |
вы́правілася |
| н. |
вы́правілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́правіся |
вы́правіцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́правіўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.