мы́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мы́льны |
мы́льная |
мы́льнае |
мы́льныя |
| Р. |
мы́льнага |
мы́льнай мы́льнае |
мы́льнага |
мы́льных |
| Д. |
мы́льнаму |
мы́льнай |
мы́льнаму |
мы́льным |
| В. |
мы́льны (неадуш.) мы́льнага (адуш.) |
мы́льную |
мы́льнае |
мы́льныя (неадуш.) мы́льных (адуш.) |
| Т. |
мы́льным |
мы́льнай мы́льнаю |
мы́льным |
мы́льнымі |
| М. |
мы́льным |
мы́льнай |
мы́льным |
мы́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мыля́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
мыля́нне |
| Р. |
мыля́ння |
| Д. |
мыля́нню |
| В. |
мыля́нне |
| Т. |
мыля́ннем |
| М. |
мыля́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
мыля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мыля́юся |
мыля́емся |
| 2-я ас. |
мыля́ешся |
мыля́ецеся |
| 3-я ас. |
мыля́ецца |
мыля́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
мыля́ўся |
мыля́ліся |
| ж. |
мыля́лася |
| н. |
мыля́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
мыля́йся |
мыля́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
мыля́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
мыля́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мыля́ю |
мыля́ем |
| 2-я ас. |
мыля́еш |
мыля́еце |
| 3-я ас. |
мыля́е |
мыля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
мыля́ў |
мыля́лі |
| ж. |
мыля́ла |
| н. |
мыля́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
мыля́ючы |
Іншыя варыянты:
мы́ляць.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
мы́ляць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мы́ляю |
мы́ляем |
| 2-я ас. |
мы́ляеш |
мы́ляеце |
| 3-я ас. |
мы́ляе |
мы́ляюць |
| Прошлы час |
| м. |
мы́ляў |
мы́лялі |
| ж. |
мы́ляла |
| н. |
мы́ляла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
мы́ляй |
мы́ляйце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
мы́ляючы |
Іншыя варыянты:
мыля́ць.
Крыніцы:
tsblm1996.
мы́мра
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мы́мра |
мы́мры |
| Р. |
мы́мры |
мы́мраў |
| Д. |
мы́мры |
мы́мрам |
| В. |
мы́мру |
мы́мраў |
| Т. |
мы́мрай мы́мраю |
мы́мрамі |
| М. |
мы́мры |
мы́мрах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
мы́рканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
мы́рканне |
| Р. |
мы́ркання |
| Д. |
мы́рканню |
| В. |
мы́рканне |
| Т. |
мы́рканнем |
| М. |
мы́рканні |
Крыніцы:
piskunou2012.
мы́ркаць
‘гаварыць, запінаючыся, спыняючыся на паўслове; наспеўваць пра зубы, сабе пад нос; выказваць незадавальненне нараканнем; мармытаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мы́ркаю |
мы́ркаем |
| 2-я ас. |
мы́ркаеш |
мы́ркаеце |
| 3-я ас. |
мы́ркае |
мы́ркаюць |
| Прошлы час |
| м. |
мы́ркаў |
мы́ркалі |
| ж. |
мы́ркала |
| н. |
мы́ркала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
мы́ркай |
мы́ркайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
мы́ркаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
мы́ркнуць
‘аднакратны дзеяслоў да мыркаць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мы́ркну |
мы́ркнем |
| 2-я ас. |
мы́ркнеш |
мы́ркнеце |
| 3-я ас. |
мы́ркне |
мы́ркнуць |
| Прошлы час |
| м. |
мы́ркнуў |
мы́ркнулі |
| ж. |
мы́ркнула |
| н. |
мы́ркнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
мы́ркні |
мы́ркніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
мы́ркнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
мы́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мы́с |
мы́сы |
| Р. |
мы́са |
мы́саў |
| Д. |
мы́су |
мы́сам |
| В. |
мы́с |
мы́сы |
| Т. |
мы́сам |
мы́самі |
| М. |
мы́се |
мы́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.