Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

се́дзіва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

се́дзьма

прыслоўе, утворана ад дзеяслова

станоўч.	выш.	найвыш.
се́дзьма	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

седлава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

седлава́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	седлава́ты	седлава́тая	седлава́тае	седлава́тыя
Р.	седлава́тага	седлава́тай седлава́тае	седлава́тага	седлава́тых
Д.	седлава́таму	седлава́тай	седлава́таму	седлава́тым
В.	седлава́ты (неадуш.) седлава́тага (адуш.)	седлава́тую	седлава́тае	седлава́тыя (неадуш.) седлава́тых (адуш.)
Т.	седлава́тым	седлава́тай седлава́таю	седлава́тым	седлава́тымі
М.	седлава́тым	седлава́тай	седлава́тым	седлава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

седлава́ты

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	седлава́ты	седлава́тая	седлава́тае	седлава́тыя
Р.	седлава́тага	седлава́тай седлава́тае	седлава́тага	седлава́тых
Д.	седлава́таму	седлава́тай	седлава́таму	седлава́тым
В.	седлава́ты (неадуш.) седлава́тага (адуш.)	седлава́тую	седлава́тае	седлава́тыя (неадуш.) седлава́тых (адуш.)
Т.	седлава́тым	седлава́тай седлава́таю	седлава́тым	седлава́тымі
М.	седлава́тым	седлава́тай	седлава́тым	седлава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

седлаві́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

седлавы́

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	седлавы́	седлава́я	седлаво́е	седлавы́я
Р.	седлаво́га	седлаво́й седлаво́е	седлаво́га	седлавы́х
Д.	седлаво́му	седлаво́й	седлаво́му	седлавы́м
В.	седлавы́ (неадуш.) седлаво́га (адуш.)	седлаву́ю	седлаво́е	седлавы́я (неадуш.) седлавы́х (адуш.)
Т.	седлавы́м	седлаво́й седлаво́ю	седлавы́м	седлавы́мі
М.	седлавы́м	седлаво́й	седлавы́м	седлавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

седлападо́бна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
седлападо́бна	-	-

седлападо́бны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	седлападо́бны	седлападо́бная	седлападо́бнае	седлападо́бныя
Р.	седлападо́бнага	седлападо́бнай седлападо́бнае	седлападо́бнага	седлападо́бных
Д.	седлападо́бнаму	седлападо́бнай	седлападо́бнаму	седлападо́бным
В.	седлападо́бны (неадуш.) седлападо́бнага (адуш.)	седлападо́бную	седлападо́бнае	седлападо́бныя (неадуш.) седлападо́бных (адуш.)
Т.	седлападо́бным	седлападо́бнай седлападо́бнаю	седлападо́бным	седлападо́бнымі
М.	седлападо́бным	седлападо́бнай	седлападо́бным	седлападо́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Се́дліска

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Verbum