піратэхні́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
піратэхні́чны |
піратэхні́чная |
піратэхні́чнае |
піратэхні́чныя |
| Р. |
піратэхні́чнага |
піратэхні́чнай
піратэхні́чнае |
піратэхні́чнага |
піратэхні́чных |
| Д. |
піратэхні́чнаму |
піратэхні́чнай |
піратэхні́чнаму |
піратэхні́чным |
| В. |
піратэхні́чны (неадуш.)
піратэхні́чнага (адуш.) |
піратэхні́чную |
піратэхні́чнае |
піратэхні́чныя (неадуш.)
піратэхні́чных (адуш.) |
| Т. |
піратэхні́чным |
піратэхні́чнай
піратэхні́чнаю |
піратэхні́чным |
піратэхні́чнымі |
| М. |
піратэхні́чным |
піратэхні́чнай |
піратэхні́чным |
піратэхні́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пі́раў
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
| ж. |
| Н. |
пі́рава |
| Р. |
пі́равай
пі́равае |
| Д. |
пі́равай |
| В. |
пі́раву |
| Т. |
пі́равай
пі́раваю |
| М. |
пі́равай |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009.
пі́раў
прыметнік, адносны
|
адз. |
| ж. |
| Н. |
пі́рава |
| Р. |
пі́равай
пі́равае |
| Д. |
пі́равай |
| В. |
пі́раву |
| Т. |
пі́равай
пі́раваю |
| М. |
пі́равай |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009.
пірафасфа́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пірафасфа́т |
пірафасфа́ты |
| Р. |
пірафасфа́ту |
пірафасфа́таў |
| Д. |
пірафасфа́ту |
пірафасфа́там |
| В. |
пірафасфа́т |
пірафасфа́ты |
| Т. |
пірафасфа́там |
пірафасфа́тамі |
| М. |
пірафасфа́це |
пірафасфа́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
пірафілі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пірафілі́т |
пірафілі́ты |
| Р. |
пірафілі́ту |
пірафілі́таў |
| Д. |
пірафілі́ту |
пірафілі́там |
| В. |
пірафілі́т |
пірафілі́ты |
| Т. |
пірафілі́там |
пірафілі́тамі |
| М. |
пірафілі́це |
пірафілі́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
пірафо́бія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
пірафо́бія |
| Р. |
пірафо́біі |
| Д. |
пірафо́біі |
| В. |
пірафо́бію |
| Т. |
пірафо́біяй
пірафо́біяю |
| М. |
пірафо́біі |
Крыніцы:
piskunou2012.
пірафо́сфарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пірафо́сфарны |
пірафо́сфарная |
пірафо́сфарнае |
пірафо́сфарныя |
| Р. |
пірафо́сфарнага |
пірафо́сфарнай
пірафо́сфарнае |
пірафо́сфарнага |
пірафо́сфарных |
| Д. |
пірафо́сфарнаму |
пірафо́сфарнай |
пірафо́сфарнаму |
пірафо́сфарным |
| В. |
пірафо́сфарны (неадуш.)
пірафо́сфарнага (адуш.) |
пірафо́сфарную |
пірафо́сфарнае |
пірафо́сфарныя (неадуш.)
пірафо́сфарных (адуш.) |
| Т. |
пірафо́сфарным |
пірафо́сфарнай
пірафо́сфарнаю |
пірафо́сфарным |
пірафо́сфарнымі |
| М. |
пірафо́сфарным |
пірафо́сфарнай |
пірафо́сфарным |
пірафо́сфарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
піраці́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
піраці́н |
піраці́ны |
| Р. |
піраці́ну |
піраці́наў |
| Д. |
піраці́ну |
піраці́нам |
| В. |
піраці́н |
піраці́ны |
| Т. |
піраці́нам |
піраці́намі |
| М. |
піраці́не |
піраці́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.