новапасе́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
новапасе́льнік |
новапасе́льнікі |
| Р. |
новапасе́льніка |
новапасе́льнікаў |
| Д. |
новапасе́льніку |
новапасе́льнікам |
| В. |
новапасе́льніка |
новапасе́льнікаў |
| Т. |
новапасе́льнікам |
новапасе́льнікамі |
| М. |
новапасе́льніку |
новапасе́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
новапасяле́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
новапасяле́нец |
новапасяле́нцы |
| Р. |
новапасяле́нца |
новапасяле́нцаў |
| Д. |
новапасяле́нцу |
новапасяле́нцам |
| В. |
новапасяле́нца |
новапасяле́нцаў |
| Т. |
новапасяле́нцам |
новапасяле́нцамі |
| М. |
новапасяле́нцу |
новапасяле́нцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Новапо́лацк
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Новапо́лацк |
| Р. |
Новапо́лацка |
| Д. |
Новапо́лацку |
| В. |
Новапо́лацк |
| Т. |
Новапо́лацкам |
| М. |
Новапо́лацку |
новапрыбы́ўшы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
новапрыбы́ўшы |
новапрыбы́ўшая |
новапрыбы́ўшае |
новапрыбы́ўшыя |
| Р. |
новапрыбы́ўшага |
новапрыбы́ўшай |
новапрыбы́ўшага |
новапрыбы́ўшых |
| Д. |
новапрыбы́ўшаму |
новапрыбы́ўшай |
новапрыбы́ўшаму |
новапрыбы́ўшым |
| В. |
новапрыбы́ўшага |
новапрыбы́ўшую |
новапрыбы́ўшае |
новапрыбы́ўшыя |
| Т. |
новапрыбы́ўшым |
новапрыбы́ўшай новапрыбы́ўшаю |
новапрыбы́ўшым |
новапрыбы́ўшымі |
| М. |
новапрыбы́ўшым |
новапрыбы́ўшай |
новапрыбы́ўшым |
новапрыбы́ўшых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.