Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

глу́шкавіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. глу́шкавіцкі глу́шкавіцкая глу́шкавіцкае глу́шкавіцкія
Р. глу́шкавіцкага глу́шкавіцкай
глу́шкавіцкае
глу́шкавіцкага глу́шкавіцкіх
Д. глу́шкавіцкаму глу́шкавіцкай глу́шкавіцкаму глу́шкавіцкім
В. глу́шкавіцкі (неадуш.)
глу́шкавіцкага (адуш.)
глу́шкавіцкую глу́шкавіцкае глу́шкавіцкія (неадуш.)
глу́шкавіцкіх (адуш.)
Т. глу́шкавіцкім глу́шкавіцкай
глу́шкавіцкаю
глу́шкавіцкім глу́шкавіцкімі
М. глу́шкавіцкім глу́шкавіцкай глу́шкавіцкім глу́шкавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Глу́шкавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Глу́шкавічы
Р. Глу́шкавіч
Глу́шкавічаў
Д. Глу́шкавічам
В. Глу́шкавічы
Т. Глу́шкавічамі
М. Глу́шкавічах

Глушкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Глушкі́
Р. Глушко́ў
Д. Глушка́м
В. Глушкі́
Т. Глушка́мі
М. Глушка́х

Глу́шнева

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Глу́шнева
Р. Глу́шнева
Д. Глу́шневу
В. Глу́шнева
Т. Глу́шневам
М. Глу́шневе

Глушні́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Глушні́
Р. Глушнё́ў
Д. Глушня́м
В. Глушні́
Т. Глушня́мі
М. Глушня́х

Глушо́нкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Глушо́нкі
Р. Глушо́нак
Глушо́нкаў
Д. Глушо́нкам
В. Глушо́нкі
Т. Глушо́нкамі
М. Глушо́нках

глушцо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. глушцо́вы глушцо́вая глушцо́вае глушцо́выя
Р. глушцо́вага глушцо́вай
глушцо́вае
глушцо́вага глушцо́вых
Д. глушцо́ваму глушцо́вай глушцо́ваму глушцо́вым
В. глушцо́вы (неадуш.)
глушцо́вага (адуш.)
глушцо́вую глушцо́вае глушцо́выя (неадуш.)
глушцо́вых (адуш.)
Т. глушцо́вым глушцо́вай
глушцо́ваю
глушцо́вым глушцо́вымі
М. глушцо́вым глушцо́вай глушцо́вым глушцо́вых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

глушцо́ў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. глушцо́ў глушцо́ва глушцо́ва глушцо́вы
Р. глушцо́вага глушцо́вай глушцо́вага глушцо́вых
Д. глушцо́ваму глушцо́вай глушцо́вага глушцо́вым
В. глушцо́ў (неадуш.)
глушцо́вага (адуш.)
глушцо́ву глушцо́ва глушцо́вы (неадуш.)
глушцо́вых (адуш.)
Т. глушцо́вым глушцо́вай глушцо́вай глушцо́вымі
М. глушцо́вым глушцо́вай глушцо́вай глушцо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

глушцо́ў

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. глушцо́ў глушцо́ва глушцо́ва глушцо́вы
Р. глушцо́вага глушцо́вай глушцо́вага глушцо́вых
Д. глушцо́ваму глушцо́вай глушцо́вага глушцо́вым
В. глушцо́ў (неадуш.)
глушцо́вага (адуш.)
глушцо́ву глушцо́ва глушцо́вы (неадуш.)
глушцо́вых (адуш.)
Т. глушцо́вым глушцо́вай глушцо́вай глушцо́вымі
М. глушцо́вым глушцо́вай глушцо́вай глушцо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

глушы́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. глушы́лка глушы́лкі
Р. глушы́лкі глушы́лак
Д. глушы́лцы глушы́лкам
В. глушы́лку глушы́лкі
Т. глушы́лкай
глушы́лкаю
глушы́лкамі
М. глушы́лцы глушы́лках

Крыніцы: piskunou2012.