Глу́шкавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Глу́шкавічы |
Р. |
Глу́шкавіч Глу́шкавічаў |
Д. |
Глу́шкавічам |
В. |
Глу́шкавічы |
Т. |
Глу́шкавічамі |
М. |
Глу́шкавічах |
Глушкі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Глушкі́ |
Р. |
Глушко́ў |
Д. |
Глушка́м |
В. |
Глушкі́ |
Т. |
Глушка́мі |
М. |
Глушка́х |
Глу́шнева
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Глу́шнева |
Р. |
Глу́шнева |
Д. |
Глу́шневу |
В. |
Глу́шнева |
Т. |
Глу́шневам |
М. |
Глу́шневе |
Глушні́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Глушні́ |
Р. |
Глушнё́ў |
Д. |
Глушня́м |
В. |
Глушні́ |
Т. |
Глушня́мі |
М. |
Глушня́х |
Глушо́нкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Глушо́нкі |
Р. |
Глушо́нак Глушо́нкаў |
Д. |
Глушо́нкам |
В. |
Глушо́нкі |
Т. |
Глушо́нкамі |
М. |
Глушо́нках |
глушцо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
глушцо́вы |
глушцо́вая |
глушцо́вае |
глушцо́выя |
Р. |
глушцо́вага |
глушцо́вай глушцо́вае |
глушцо́вага |
глушцо́вых |
Д. |
глушцо́ваму |
глушцо́вай |
глушцо́ваму |
глушцо́вым |
В. |
глушцо́вы (неадуш.) глушцо́вага (адуш.) |
глушцо́вую |
глушцо́вае |
глушцо́выя (неадуш.) глушцо́вых (адуш.) |
Т. |
глушцо́вым |
глушцо́вай глушцо́ваю |
глушцо́вым |
глушцо́вымі |
М. |
глушцо́вым |
глушцо́вай |
глушцо́вым |
глушцо́вых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
глушцо́ў
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
глушцо́ў |
глушцо́ва |
глушцо́ва |
глушцо́вы |
Р. |
глушцо́вага |
глушцо́вай |
глушцо́вага |
глушцо́вых |
Д. |
глушцо́ваму |
глушцо́вай |
глушцо́вага |
глушцо́вым |
В. |
глушцо́ў (неадуш.) глушцо́вага (адуш.) |
глушцо́ву |
глушцо́ва |
глушцо́вы (неадуш.) глушцо́вых (адуш.) |
Т. |
глушцо́вым |
глушцо́вай |
глушцо́вай |
глушцо́вымі |
М. |
глушцо́вым |
глушцо́вай |
глушцо́вай |
глушцо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
глушцо́ў
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
глушцо́ў |
глушцо́ва |
глушцо́ва |
глушцо́вы |
Р. |
глушцо́вага |
глушцо́вай |
глушцо́вага |
глушцо́вых |
Д. |
глушцо́ваму |
глушцо́вай |
глушцо́вага |
глушцо́вым |
В. |
глушцо́ў (неадуш.) глушцо́вага (адуш.) |
глушцо́ву |
глушцо́ва |
глушцо́вы (неадуш.) глушцо́вых (адуш.) |
Т. |
глушцо́вым |
глушцо́вай |
глушцо́вай |
глушцо́вымі |
М. |
глушцо́вым |
глушцо́вай |
глушцо́вай |
глушцо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
глушы́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
глушы́лка |
глушы́лкі |
Р. |
глушы́лкі |
глушы́лак |
Д. |
глушы́лцы |
глушы́лкам |
В. |
глушы́лку |
глушы́лкі |
Т. |
глушы́лкай глушы́лкаю |
глушы́лкамі |
М. |
глушы́лцы |
глушы́лках |
Крыніцы:
piskunou2012.