мутаге́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мутаге́н | мутаге́ны | |
| мутаге́ну | мутаге́наў | |
| мутаге́ну | мутаге́нам | |
| мутаге́н | мутаге́ны | |
| мутаге́нам | мутаге́намі | |
| мутаге́не | мутаге́нах |
Крыніцы:
мутаге́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мутаге́н | мутаге́ны | |
| мутаге́ну | мутаге́наў | |
| мутаге́ну | мутаге́нам | |
| мутаге́н | мутаге́ны | |
| мутаге́нам | мутаге́намі | |
| мутаге́не | мутаге́нах |
Крыніцы:
мутагене́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мутагене́з | |
| мутагене́зу | |
| мутагене́зу | |
| мутагене́з | |
| мутагене́зам | |
| мутагене́зе |
Крыніцы:
мутаге́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| мутаге́ннасць | |
| мутаге́ннасці | |
| мутаге́ннасці | |
| мутаге́ннасць | |
| мутаге́ннасцю | |
| мутаге́ннасці |
Крыніцы:
мутаге́нны
прыметнік, адносны
| мутаге́нны | мутаге́нная | мутаге́ннае | мутаге́нныя | |
| мутаге́ннага | мутаге́ннай мутаге́ннае |
мутаге́ннага | мутаге́нных | |
| мутаге́ннаму | мутаге́ннай | мутаге́ннаму | мутаге́нным | |
| мутаге́нны ( мутаге́ннага ( |
мутаге́нную | мутаге́ннае | мутаге́нныя ( мутаге́нных ( |
|
| мутаге́нным | мутаге́ннай мутаге́ннаю |
мутаге́нным | мутаге́ннымі | |
| мутаге́нным | мутаге́ннай | мутаге́нным | мутаге́нных | |
Крыніцы:
мута́за
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| мута́за | мута́зы | |
| мута́зы | мута́з | |
| мута́зе | мута́зам | |
| мута́зу | мута́зы | |
| мута́зай мута́заю |
мута́замі | |
| мута́зе | мута́зах |
Крыніцы:
мутазілі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мутазілі́зм | |
| мутазілі́зму | |
| мутазілі́зму | |
| мутазілі́зм | |
| мутазілі́змам | |
| мутазілі́зме |
Крыніцы:
мутазілі́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мутазілі́т | мутазілі́ты | |
| мутазілі́та | мутазілі́таў | |
| мутазілі́ту | мутазілі́там | |
| мутазілі́та | мутазілі́таў | |
| мутазілі́там | мутазілі́тамі | |
| мутазілі́це | мутазілі́тах |
Крыніцы:
мутазілі́цкі
прыметнік, адносны
| мутазілі́цкі | мутазілі́цкая | мутазілі́цкае | мутазілі́цкія | |
| мутазілі́цкага | мутазілі́цкай мутазілі́цкае |
мутазілі́цкага | мутазілі́цкіх | |
| мутазілі́цкаму | мутазілі́цкай | мутазілі́цкаму | мутазілі́цкім | |
| мутазілі́цкі ( мутазілі́цкага ( |
мутазілі́цкую | мутазілі́цкае | мутазілі́цкія ( мутазілі́цкіх ( |
|
| мутазілі́цкім | мутазілі́цкай мутазілі́цкаю |
мутазілі́цкім | мутазілі́цкімі | |
| мутазілі́цкім | мутазілі́цкай | мутазілі́цкім | мутазілі́цкіх | |
Крыніцы:
мута́нт
‘жывёліна’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мута́нт | мута́нты | |
| мута́нта | мута́нтаў | |
| мута́нту | мута́нтам | |
| мута́нта | мута́нтаў | |
| мута́нтам | мута́нтамі | |
| мута́нце | мута́нтах |
Крыніцы:
мута́нт
‘расліна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мута́нт | мута́нты | |
| мута́нта | мута́нтаў | |
| мута́нту | мута́нтам | |
| мута́нт | мута́нты | |
| мута́нтам | мута́нтамі | |
| мута́нце | мута́нтах |
Крыніцы: