наво́днены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наво́днены |
наво́дненая |
наво́дненае |
наво́дненыя |
| Р. |
наво́дненага |
наво́дненай наво́дненае |
наво́дненага |
наво́дненых |
| Д. |
наво́дненаму |
наво́дненай |
наво́дненаму |
наво́дненым |
| В. |
наво́днены (неадуш.) наво́дненага (адуш.) |
наво́дненую |
наво́дненае |
наво́дненыя (неадуш.) наво́дненых (адуш.) |
| Т. |
наво́дненым |
наво́дненай наво́дненаю |
наво́дненым |
наво́дненымі |
| М. |
наво́дненым |
наво́дненай |
наво́дненым |
наво́дненых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наво́днены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наво́днены |
наво́дненая |
наво́дненае |
наво́дненыя |
| Р. |
наво́дненага |
наво́дненай наво́дненае |
наво́дненага |
наво́дненых |
| Д. |
наво́дненаму |
наво́дненай |
наво́дненаму |
наво́дненым |
| В. |
наво́днены (неадуш.) наво́дненага (адуш.) |
наво́дненую |
наво́дненае |
наво́дненыя (неадуш.) наво́дненых (адуш.) |
| Т. |
наво́дненым |
наво́дненай наво́дненаю |
наво́дненым |
наво́дненымі |
| М. |
наво́дненым |
наво́дненай |
наво́дненым |
наво́дненых |
Кароткая форма: наво́днена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наво́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
наво́днік |
наво́днікі |
| Р. |
наво́дніка |
наво́днікаў |
| Д. |
наво́дніку |
наво́днікам |
| В. |
наво́дніка |
наво́днікаў |
| Т. |
наво́днікам |
наво́днікамі |
| М. |
наво́дніку |
наво́дніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
наво́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наво́дны |
наво́дная |
наво́днае |
наво́дныя |
| Р. |
наво́днага |
наво́днай наво́днае |
наво́днага |
наво́дных |
| Д. |
наво́днаму |
наво́днай |
наво́днаму |
наво́дным |
| В. |
наво́дны (неадуш.) наво́днага (адуш.) |
наво́дную |
наво́днае |
наво́дныя (неадуш.) наво́дных (адуш.) |
| Т. |
наво́дным |
наво́днай наво́днаю |
наво́дным |
наво́днымі |
| М. |
наво́дным |
наво́днай |
наво́дным |
наво́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наво́дчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
наво́дчык |
наво́дчыкі |
| Р. |
наво́дчыка |
наво́дчыкаў |
| Д. |
наво́дчыку |
наво́дчыкам |
| В. |
наво́дчыка |
наво́дчыкаў |
| Т. |
наво́дчыкам |
наво́дчыкамі |
| М. |
наво́дчыку |
наво́дчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наво́дчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
наво́дчыца |
наво́дчыцы |
| Р. |
наво́дчыцы |
наво́дчыц |
| Д. |
наво́дчыцы |
наво́дчыцам |
| В. |
наво́дчыцу |
наво́дчыц |
| Т. |
наво́дчыцай наво́дчыцаю |
наво́дчыцамі |
| М. |
наво́дчыцы |
наво́дчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наво́дшыбе
прыназоўнік
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наво́дшыбе
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| наво́дшыбе |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Наво́е
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| н. |
| Н. |
Наво́е |
| Р. |
Наво́га |
| Д. |
Наво́му |
| В. |
Наво́е |
| Т. |
Навы́м |
| М. |
Навы́м |