выпампо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
выпампо́ўванне |
| Р. |
выпампо́ўвання |
| Д. |
выпампо́ўванню |
| В. |
выпампо́ўванне |
| Т. |
выпампо́ўваннем |
| М. |
выпампо́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выпампо́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
выпампо́ўваецца |
выпампо́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
выпампо́ўваўся |
выпампо́ўваліся |
| ж. |
выпампо́ўвалася |
| н. |
выпампо́ўвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выпампо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выпампо́ўваю |
выпампо́ўваем |
| 2-я ас. |
выпампо́ўваеш |
выпампо́ўваеце |
| 3-я ас. |
выпампо́ўвае |
выпампо́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выпампо́ўваў |
выпампо́ўвалі |
| ж. |
выпампо́ўвала |
| н. |
выпампо́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выпампо́ўвай |
выпампо́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выпампо́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́памятаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́памятаю |
вы́памятаем |
| 2-я ас. |
вы́памятаеш |
вы́памятаеце |
| 3-я ас. |
вы́памятае |
вы́памятаюць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́памятаў |
вы́памяталі |
| ж. |
вы́памятала |
| н. |
вы́памятала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́памятай |
вы́памятайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́памятаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́пар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вы́пар |
вы́пары |
| Р. |
вы́пара |
вы́параў |
| Д. |
вы́пару |
вы́парам |
| В. |
вы́пар |
вы́пары |
| Т. |
вы́парам |
вы́парамі |
| М. |
вы́пары |
вы́парах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́парадчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́парадчаны |
вы́парадчаная |
вы́парадчанае |
вы́парадчаныя |
| Р. |
вы́парадчанага |
вы́парадчанай вы́парадчанае |
вы́парадчанага |
вы́парадчаных |
| Д. |
вы́парадчанаму |
вы́парадчанай |
вы́парадчанаму |
вы́парадчаным |
| В. |
вы́парадчаны (неадуш.) вы́парадчанага (адуш.) |
вы́парадчаную |
вы́парадчанае |
вы́парадчаныя (неадуш.) вы́парадчаных (адуш.) |
| Т. |
вы́парадчаным |
вы́парадчанай вы́парадчанаю |
вы́парадчаным |
вы́парадчанымі |
| М. |
вы́парадчаным |
вы́парадчанай |
вы́парадчаным |
вы́парадчаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
выпара́дчваць
‘прыводзіць у парадак што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выпара́дчваю |
выпара́дчваем |
| 2-я ас. |
выпара́дчваеш |
выпара́дчваеце |
| 3-я ас. |
выпара́дчвае |
выпара́дчваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выпара́дчваў |
выпара́дчвалі |
| ж. |
выпара́дчвала |
| н. |
выпара́дчвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выпара́дчвай |
выпара́дчвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выпара́дчваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́парадчыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́парадчу |
вы́парадчым |
| 2-я ас. |
вы́парадчыш |
вы́парадчыце |
| 3-я ас. |
вы́парадчыць |
вы́парадчаць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́парадчыў |
вы́парадчылі |
| ж. |
вы́парадчыла |
| н. |
вы́парадчыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́парадчы |
вы́парадчыце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́парадчыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.