вы́ніцаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́ніцаю |
вы́ніцаем |
| 2-я ас. |
вы́ніцаеш |
вы́ніцаеце |
| 3-я ас. |
вы́ніцае |
вы́ніцаюць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́ніцаў |
вы́ніцалі |
| ж. |
вы́ніцала |
| н. |
вы́ніцала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́ніцай |
вы́ніцайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́ніцаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
выніцо́ўваць
‘пераніцоўваць, пераварочваць на другі бок; псаваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выніцо́ўваю |
выніцо́ўваем |
| 2-я ас. |
выніцо́ўваеш |
выніцо́ўваеце |
| 3-я ас. |
выніцо́ўвае |
выніцо́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выніцо́ўваў |
выніцо́ўвалі |
| ж. |
выніцо́ўвала |
| н. |
выніцо́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выніцо́ўвай |
выніцо́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выніцо́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вынішча́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вынішча́льнік |
вынішча́льнікі |
| Р. |
вынішча́льніка |
вынішча́льнікаў |
| Д. |
вынішча́льніку |
вынішча́льнікам |
| В. |
вынішча́льніка |
вынішча́льнікаў |
| Т. |
вынішча́льнікам |
вынішча́льнікамі |
| М. |
вынішча́льніку |
вынішча́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́нішчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́нішчаны |
вы́нішчаная |
вы́нішчанае |
вы́нішчаныя |
| Р. |
вы́нішчанага |
вы́нішчанай вы́нішчанае |
вы́нішчанага |
вы́нішчаных |
| Д. |
вы́нішчанаму |
вы́нішчанай |
вы́нішчанаму |
вы́нішчаным |
| В. |
вы́нішчаны (неадуш.) вы́нішчанага (адуш.) |
вы́нішчаную |
вы́нішчанае |
вы́нішчаныя (неадуш.) вы́нішчаных (адуш.) |
| Т. |
вы́нішчаным |
вы́нішчанай вы́нішчанаю |
вы́нішчаным |
вы́нішчанымі |
| М. |
вы́нішчаным |
вы́нішчанай |
вы́нішчаным |
вы́нішчаных |
Кароткая форма: вы́нішчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вынішча́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
вынішча́ецца |
вынішча́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
вынішча́ўся |
вынішча́ліся |
| ж. |
вынішча́лася |
| н. |
вынішча́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вынішча́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вынішча́ю |
вынішча́ем |
| 2-я ас. |
вынішча́еш |
вынішча́еце |
| 3-я ас. |
вынішча́е |
вынішча́юць |
| Прошлы час |
| м. |
вынішча́ў |
вынішча́лі |
| ж. |
вынішча́ла |
| н. |
вынішча́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вынішча́й |
вынішча́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вынішча́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́нішчыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
вы́нішчыцца |
вы́нішчацца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́нішчыўся |
вы́нішчыліся |
| ж. |
вы́нішчылася |
| н. |
вы́нішчылася |
Крыніцы:
piskunou2012.