муніцыпалізава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
муніцыпалізу́ю |
муніцыпалізу́ем |
| 2-я ас. |
муніцыпалізу́еш |
муніцыпалізу́еце |
| 3-я ас. |
муніцыпалізу́е |
муніцыпалізу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
муніцыпалізава́ў |
муніцыпалізава́лі |
| ж. |
муніцыпалізава́ла |
| н. |
муніцыпалізава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
муніцыпалізу́й |
муніцыпалізу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
муніцыпалізава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
муніцыпаліза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
муніцыпаліза́цыя |
| Р. |
муніцыпаліза́цыі |
| Д. |
муніцыпаліза́цыі |
| В. |
муніцыпаліза́цыю |
| Т. |
муніцыпаліза́цыяй муніцыпаліза́цыяю |
| М. |
муніцыпаліза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
муніцыпалітэ́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
муніцыпалітэ́т |
муніцыпалітэ́ты |
| Р. |
муніцыпалітэ́та |
муніцыпалітэ́таў |
| Д. |
муніцыпалітэ́ту |
муніцыпалітэ́там |
| В. |
муніцыпалітэ́т |
муніцыпалітэ́ты |
| Т. |
муніцыпалітэ́там |
муніцыпалітэ́тамі |
| М. |
муніцыпалітэ́це |
муніцыпалітэ́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
муніцыпа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
муніцыпа́льны |
муніцыпа́льная |
муніцыпа́льнае |
муніцыпа́льныя |
| Р. |
муніцыпа́льнага |
муніцыпа́льнай муніцыпа́льнае |
муніцыпа́льнага |
муніцыпа́льных |
| Д. |
муніцыпа́льнаму |
муніцыпа́льнай |
муніцыпа́льнаму |
муніцыпа́льным |
| В. |
муніцыпа́льны (неадуш.) муніцыпа́льнага (адуш.) |
муніцыпа́льную |
муніцыпа́льнае |
муніцыпа́льныя (неадуш.) муніцыпа́льных (адуш.) |
| Т. |
муніцыпа́льным |
муніцыпа́льнай муніцыпа́льнаю |
муніцыпа́льным |
муніцыпа́льнымі |
| М. |
муніцыпа́льным |
муніцыпа́льнай |
муніцыпа́льным |
муніцыпа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Му́нцавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Му́нцавічы |
| Р. |
Му́нцавіч Му́нцавічаў |
| Д. |
Му́нцавічам |
| В. |
Му́нцавічы |
| Т. |
Му́нцавічамі |
| М. |
Му́нцавічах |
мунц-мета́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
мунц-мета́л |
| Р. |
мунц-мета́лу |
| Д. |
мунц-мета́лу |
| В. |
мунц-мета́л |
| Т. |
мунц-мета́лам |
| М. |
мунц-мета́ле |
Крыніцы:
piskunou2012.
му́р
‘будынак’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
му́р |
муры́ |
| Р. |
му́ра |
муро́ў |
| Д. |
му́ру |
мура́м |
| В. |
му́р |
муры́ |
| Т. |
му́рам |
мура́мі |
| М. |
му́ры |
мура́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
му́р
‘сцяна; кладка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
му́р |
| Р. |
му́ру |
| Д. |
му́ру |
| В. |
му́р |
| Т. |
му́рам |
| М. |
му́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мура́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
мура́ |
| Р. |
муры́ |
| Д. |
муры́ |
| В. |
муру́ |
| Т. |
муро́й муро́ю |
| М. |
муры́ |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.