Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

стасо́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стасо́ваны стасо́ваная стасо́ванае стасо́ваныя
Р. стасо́ванага стасо́ванай стасо́ванага стасо́ваных
Д. стасо́ванаму стасо́ванай стасо́ванаму стасо́ваным
В. стасо́ваны стасо́ваную стасо́ванае стасо́ваныя
стасо́ваных
Т. стасо́ваным стасо́ванай
стасо́ванаю
стасо́ваным стасо́ванымі
М. стасо́ваным стасо́ванай стасо́ваным стасо́ваных

Кароткая форма: стасо́вана.

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

стасо́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. стасо́ўваецца стасо́ўваюцца
Прошлы час
м. стасо́ўваўся стасо́ўваліся
ж. стасо́ўвалася
н. стасо́ўвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

стасо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. стасо́ўваю стасо́ўваем
2-я ас. стасо́ўваеш стасо́ўваеце
3-я ас. стасо́ўвае стасо́ўваюць
Прошлы час
м. стасо́ўваў стасо́ўвалі
ж. стасо́ўвала
н. стасо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. стасо́ўвай стасо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час стасо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

стасо́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. стасо́ўнасць стасо́ўнасці
Р. стасо́ўнасці стасо́ўнасцяў
стасо́ўнасцей
Д. стасо́ўнасці стасо́ўнасцям
В. стасо́ўнасць стасо́ўнасці
Т. стасо́ўнасцю стасо́ўнасцямі
М. стасо́ўнасці стасо́ўнасцях

Крыніцы: piskunou2012.

стасо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стасо́ўны стасо́ўная стасо́ўнае стасо́ўныя
Р. стасо́ўнага стасо́ўнай
стасо́ўнае
стасо́ўнага стасо́ўных
Д. стасо́ўнаму стасо́ўнай стасо́ўнаму стасо́ўным
В. стасо́ўны (неадуш.)
стасо́ўнага (адуш.)
стасо́ўную стасо́ўнае стасо́ўныя (неадуш.)
стасо́ўных (адуш.)
Т. стасо́ўным стасо́ўнай
стасо́ўнаю
стасо́ўным стасо́ўнымі
М. стасо́ўным стасо́ўнай стасо́ўным стасо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

стасункава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. стасункава́нне
Р. стасункава́ння
Д. стасункава́нню
В. стасункава́нне
Т. стасункава́ннем
М. стасункава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

стасу́нкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. стасу́нкі
Р. стасу́нкаў
Д. стасу́нкам
В. стасу́нкі
Т. стасу́нкамі
М. стасу́нках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Ста́ськава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ста́ськава
Р. Ста́ськава
Д. Ста́ськаву
В. Ста́ськава
Т. Ста́ськавам
М. Ста́ськаве

Стасько́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Стасько́ва
Р. Стасько́ва
Д. Стасько́ву
В. Стасько́ва
Т. Стасько́вам
М. Стасько́ве

Стасюкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Стасюкі́
Р. Стасюко́ў
Д. Стасюка́м
В. Стасюкі́
Т. Стасюка́мі
М. Стасюка́х