стасо́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
стасо́ваны |
стасо́ваная |
стасо́ванае |
стасо́ваныя |
Р. |
стасо́ванага |
стасо́ванай |
стасо́ванага |
стасо́ваных |
Д. |
стасо́ванаму |
стасо́ванай |
стасо́ванаму |
стасо́ваным |
В. |
стасо́ваны |
стасо́ваную |
стасо́ванае |
стасо́ваныя стасо́ваных |
Т. |
стасо́ваным |
стасо́ванай стасо́ванаю |
стасо́ваным |
стасо́ванымі |
М. |
стасо́ваным |
стасо́ванай |
стасо́ваным |
стасо́ваных |
Кароткая форма: стасо́вана.
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
стасо́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
стасо́ўваецца |
стасо́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
стасо́ўваўся |
стасо́ўваліся |
ж. |
стасо́ўвалася |
н. |
стасо́ўвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
стасо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
стасо́ўваю |
стасо́ўваем |
2-я ас. |
стасо́ўваеш |
стасо́ўваеце |
3-я ас. |
стасо́ўвае |
стасо́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
стасо́ўваў |
стасо́ўвалі |
ж. |
стасо́ўвала |
н. |
стасо́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
стасо́ўвай |
стасо́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
стасо́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
стасо́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
стасо́ўнасць |
стасо́ўнасці |
Р. |
стасо́ўнасці |
стасо́ўнасцяў стасо́ўнасцей |
Д. |
стасо́ўнасці |
стасо́ўнасцям |
В. |
стасо́ўнасць |
стасо́ўнасці |
Т. |
стасо́ўнасцю |
стасо́ўнасцямі |
М. |
стасо́ўнасці |
стасо́ўнасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
стасункава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
стасункава́нне |
Р. |
стасункава́ння |
Д. |
стасункава́нню |
В. |
стасункава́нне |
Т. |
стасункава́ннем |
М. |
стасункава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
стасу́нкі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
стасу́нкі |
Р. |
стасу́нкаў |
Д. |
стасу́нкам |
В. |
стасу́нкі |
Т. |
стасу́нкамі |
М. |
стасу́нках |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
Ста́ськава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ста́ськава |
Р. |
Ста́ськава |
Д. |
Ста́ськаву |
В. |
Ста́ськава |
Т. |
Ста́ськавам |
М. |
Ста́ськаве |
Стасько́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Стасько́ва |
Р. |
Стасько́ва |
Д. |
Стасько́ву |
В. |
Стасько́ва |
Т. |
Стасько́вам |
М. |
Стасько́ве |
Стасюкі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Стасюкі́ |
Р. |
Стасюко́ў |
Д. |
Стасюка́м |
В. |
Стасюкі́ |
Т. |
Стасюка́мі |
М. |
Стасюка́х |