бры́нзавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бры́нзавы |
бры́нзавая |
бры́нзавае |
бры́нзавыя |
Р. |
бры́нзавага |
бры́нзавай бры́нзавае |
бры́нзавага |
бры́нзавых |
Д. |
бры́нзаваму |
бры́нзавай |
бры́нзаваму |
бры́нзавым |
В. |
бры́нзавы (неадуш.) бры́нзавага (адуш.) |
бры́нзавую |
бры́нзавае |
бры́нзавыя (неадуш.) бры́нзавых (адуш.) |
Т. |
бры́нзавым |
бры́нзавай бры́нзаваю |
бры́нзавым |
бры́нзавымі |
М. |
бры́нзавым |
бры́нзавай |
бры́нзавым |
бры́нзавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
брынзаро́бства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
брынзаро́бства |
Р. |
брынзаро́бства |
Д. |
брынзаро́бству |
В. |
брынзаро́бства |
Т. |
брынзаро́бствам |
М. |
брынзаро́бстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
Брыні́чава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Брыні́чава |
Р. |
Брыні́чава |
Д. |
Брыні́чаву |
В. |
Брыні́чава |
Т. |
Брыні́чавам |
М. |
Брыні́чаве |
бры́нк
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
бры́нк |
Р. |
бры́нку |
Д. |
бры́нку |
В. |
бры́нк |
Т. |
бры́нкам |
М. |
бры́нку |
Крыніцы:
piskunou2012.
бры́нканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
бры́нканне |
Р. |
бры́нкання |
Д. |
бры́нканню |
В. |
бры́нканне |
Т. |
бры́нканнем |
М. |
бры́нканні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бры́нкаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
бры́нкаю |
бры́нкаем |
2-я ас. |
бры́нкаеш |
бры́нкаеце |
3-я ас. |
бры́нкае |
бры́нкаюць |
Прошлы час |
м. |
бры́нкаў |
бры́нкалі |
ж. |
бры́нкала |
н. |
бры́нкала |
Загадны лад |
2-я ас. |
бры́нкай |
бры́нкайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
бры́нкаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
брынклі́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
брынклі́вы |
брынклі́вая |
брынклі́вае |
брынклі́выя |
Р. |
брынклі́вага |
брынклі́вай брынклі́вае |
брынклі́вага |
брынклі́вых |
Д. |
брынклі́ваму |
брынклі́вай |
брынклі́ваму |
брынклі́вым |
В. |
брынклі́вы (неадуш.) брынклі́вага (адуш.) |
брынклі́вую |
брынклі́вае |
брынклі́выя (неадуш.) брынклі́вых (адуш.) |
Т. |
брынклі́вым |
брынклі́вай брынклі́ваю |
брынклі́вым |
брынклі́вымі |
М. |
брынклі́вым |
брынклі́вай |
брынклі́вым |
брынклі́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
бры́нкнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
бры́нкну |
бры́нкнем |
2-я ас. |
бры́нкнеш |
бры́нкнеце |
3-я ас. |
бры́нкне |
бры́нкнуць |
Прошлы час |
м. |
бры́нкнуў |
бры́нкнулі |
ж. |
бры́нкнула |
н. |
бры́нкнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
бры́нкні |
бры́нкніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
бры́нкнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
брынча́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
брынча́нне |
Р. |
брынча́ння |
Д. |
брынча́нню |
В. |
брынча́нне |
Т. |
брынча́ннем |
М. |
брынча́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
брынча́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
брынчу́ |
брынчы́м |
2-я ас. |
брынчы́ш |
брынчыце́ |
3-я ас. |
брынчы́ць |
брынча́ць |
Прошлы час |
м. |
брынча́ў |
брынча́лі |
ж. |
брынча́ла |
н. |
брынча́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
брынчы́ |
брынчы́це |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.