Брыні́чава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Брыні́чава
Р. Брыні́чава
Д. Брыні́чаву
В. Брыні́чава
Т. Брыні́чавам
М. Брыні́чаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)