стасве́чкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
стасве́чкавы |
стасве́чкавая |
стасве́чкавае |
стасве́чкавыя |
Р. |
стасве́чкавага |
стасве́чкавай стасве́чкавае |
стасве́чкавага |
стасве́чкавых |
Д. |
стасве́чкаваму |
стасве́чкавай |
стасве́чкаваму |
стасве́чкавым |
В. |
стасве́чкавы (неадуш.) стасве́чкавага (адуш.) |
стасве́чкавую |
стасве́чкавае |
стасве́чкавыя (неадуш.) стасве́чкавых (адуш.) |
Т. |
стасве́чкавым |
стасве́чкавай стасве́чкаваю |
стасве́чкавым |
стасве́чкавымі |
М. |
стасве́чкавым |
стасве́чкавай |
стасве́чкавым |
стасве́чкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Ста́сева
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ста́сева |
Р. |
Ста́сева |
Д. |
Ста́севу |
В. |
Ста́сева |
Т. |
Ста́севам |
М. |
Ста́севе |
Ста́сенкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ста́сенкі |
Р. |
Ста́сенак Ста́сенкаў |
Д. |
Ста́сенкам |
В. |
Ста́сенкі |
Т. |
Ста́сенкамі |
М. |
Ста́сенках |
Ста́сеўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ста́сеўка |
Р. |
Ста́сеўкі |
Д. |
Ста́сеўцы |
В. |
Ста́сеўку |
Т. |
Ста́сеўкай Ста́сеўкаю |
М. |
Ста́сеўцы |
стасі́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
стасі́льны |
стасі́льная |
стасі́льнае |
стасі́льныя |
Р. |
стасі́льнага |
стасі́льнай стасі́льнае |
стасі́льнага |
стасі́льных |
Д. |
стасі́льнаму |
стасі́льнай |
стасі́льнаму |
стасі́льным |
В. |
стасі́льны (неадуш.) стасі́льнага (адуш.) |
стасі́льную |
стасі́льнае |
стасі́льныя (неадуш.) стасі́льных (адуш.) |
Т. |
стасі́льным |
стасі́льнай стасі́льнаю |
стасі́льным |
стасі́льнымі |
М. |
стасі́льным |
стасі́льнай |
стасі́льным |
стасі́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Стасі́на
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Стасі́на |
Р. |
Стасі́на |
Д. |
Стасі́ну |
В. |
Стасі́на |
Т. |
Стасі́нам |
М. |
Стасі́не |
Стасіно́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Стасіно́ |
Р. |
Стасіна́ |
Д. |
Стасіну́ |
В. |
Стасіно́ |
Т. |
Стасіно́м |
М. |
Стасіне́ |
Стаскелы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Стаскелы́ |
Р. |
Стаскело́ў |
Д. |
Стаскела́м |
В. |
Стаскелы́ |
Т. |
Стаскела́мі |
М. |
Стаскела́х |
стасо́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
стасо́ваны |
стасо́ваная |
стасо́ванае |
стасо́ваныя |
Р. |
стасо́ванага |
стасо́ванай |
стасо́ванага |
стасо́ваных |
Д. |
стасо́ванаму |
стасо́ванай |
стасо́ванаму |
стасо́ваным |
В. |
стасо́ваны |
стасо́ваную |
стасо́ванае |
стасо́ваныя стасо́ваных |
Т. |
стасо́ваным |
стасо́ванай стасо́ванаю |
стасо́ваным |
стасо́ванымі |
М. |
стасо́ваным |
стасо́ванай |
стасо́ваным |
стасо́ваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.